Page 29 - อ่านฟรี! สลักใจเจ้าประติมากร
P. 29
เหลยเอินนำ
เหลยเอินนำ 27
บิดาอีกครั้ง ทั้งยังหยิกแก้มอวบอิ่มและแดงก�่าของท่านพ่อซู “ที่ตามหาหยกดิบ
ก้อนนี้ก็เพื่ออวยพรแด่ท่านอาจารย์ ท่านพ่อพูดถูกต้องทุกอย่าง รอให้ถึงวัน
ครบรอบเก้าสิบปของท่านพ่อ ยายหนูจะไปหาของที่ดียิ่งกว่ามาอวยพรท่านพ่อ
บ้าง ท่านพ่อว่าดีหรือไม่”
“ดีสิ” ท่านพ่อซูฟังแล้วก็โยกศีรษะและหัวเราะอย่างกระหยิ่มใจ
คนที่อายุใกล้เคียงกับท่านพ่อซู ทั้งยังถูกนับเป็นพี่น้องกันอย่างหยวนต้าเฉิง
ก็หัวเราะไปด้วย หัวเราะจนคางสองชั้นสั่นกระเพื่อมไปตามกัน ก่อนจะหันไป
พยักหน้าถี่ใส่หินที่วางอยู่บนโตะ
“สายตาน้องสี่ของพวกเราหาที่ติไม่ได้จริงๆ หากไม่ใช่เพราะเจ้าน�ามัน
กลับมาวางไว้ตรงหน้า พวกเราได้มองมันแค่ชั่วครู่ก็ยากที่จะประเมินได้ว่าในหินนี้
มีหยกชั้นดีซ่อนอยู่ พอได้มาเพ่งมองอย่างละเอียดถึงรู้ว่าควรค่าแก่การสลักยิ่งนัก
แม่นางหมิง เจ้าว่าใช่หรือไม่”
หมิงจื่อหลันที่จู่ๆ ถูกถามสะดุ้งทันทีราวกับว่านางถูกหยกก้อนนั้น
หลอกล่อให้ตกอยู่ในภวังค์ เมื่อช้อนตาขึ้นไปมองก็พบว่าคนทั้งสามต่างยิ้มให้กับ
การกระท�าของนาง
นางค่อยๆ เผยรอยยิ้มหวาน “นั่นสิ ช่างเป็นของที่ดีจริงๆ หย่างเสียน
เจ้าช่างสุดยอดเหลือเกิน”
ซูหย่างเสียนลูบจมูกอย่างเขินอาย สุดท้ายก็ยอมรับค�าเยินยอนั้นด้วย
การเชิดคางให้สหายและคนในครอบครัว
คืนนั้น เพื่อฉลองที่ได้ครอบครองหินหยกชั้นดี คนที่ชื่นชอบอาหารเลิศ
รสอย่างหยวนต้าเฉิงจึงสั่งอาหารชั้นยอดจากร้านอาหารที่รู้จักให้มาส่งที่บ้าน
