Page 23 - อ่านฟรี! สลักใจเจ้าประติมากร
P. 23

เหลยเอินนำ
                                                            เหลยเอินนำ 21

           ต�่าเกินกว่าจะต�่าไหว การที่ ‘คนตาดี’ ตรวจเจอสินค้าชั้นดีในราคาต�่าเช่นนี้ ก็คือ

           การ ‘เก็บเกี่ยว’ ที่คนในวงการว่ากัน
                  ไม่มีเรื่องใดที่ชวนให้ตื่นเต้นเท่ากับเรื่องนี้อีกแล้ว!

                  ดังนั้นเมื่อ ‘เทศกาลประชันหยก’ สิ้นสุดลง การค้าขายบนถนนบูรพาจะ

           ครึกครื้นมากขึ้นหลายเท่าตัว ผู้คนที่แห่เข้ามานั้นส่วนใหญ่ต่างคิดว่าตนเองเป็น
           เจ้าของสายตาอันเฉียบแหลม คิดว่าตนเองมีตาทิพย์ที่มองหยกได้อย่างทะลุ

           ปรุโปร่ง

                  ที่ว่ากันว่า ‘วันนี้แต่งตัวซอมซ่อนั่งขี่เกวียน วันพรุ่งถูกแต่งตั้งยศขุนนาง’
           ถ้าหากตาดีเลือกหยกล�้าค่ามาได้สักก้อน อันว่าเงินทองอาจจะประเมินค่าได้แต่

           หยกประเมินไม่ได้ การจะใช้ประโยชน์จากหยกก้อนงามเปลี่ยนตัวเองให้เป็นเศรษฐี

           มั่งคั่งก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้
                  “จะว่าไป แม่นางซูเป็นถึงยอดหญิงที่ผู้ใดในตลาดหยกของเมืองหลวง

           ต่างก็รู้จักเชียวนะ ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นศิษย์คนสุดท้ายของท่านผู้เฒ่าอวิ๋นซี
           ประติมากรหยกผู้ยิ่งใหญ่อีกด้วย ความสามารถจะต้องเหนือกว่าผู้อื่นแน่ ในเมื่อ

           แม่นางบอกว่า ‘วัวหมอบมรกต’ ของส�านักหนานเทียนเป็นของเทียม พวกเราที่

           หลงคิดว่ามันเป็นของแท้คงต้องน�างานชิ้นนี้ออกจากแท่นแสดงสินค้าแล้ว คง
           จะยอมให้ของปลอมมาท�าลายชื่อเสียงของร้านไม่ได้ ท่านว่าข้าพูดถูกหรือไม่” ณ

           ถนนบูรพา ในร้านค้าขายหยกที่เปดมาแล้วกว่าสามสิบปร้านหนึ่ง ชายชราผู้เป็น
           เจ้าของร้านกะพริบตาที่นับวันยิ่งเลือนรางของเขา เอ่ยสนทนากับหญิงสาว

           เรือนผมด�าเงางามอย่างสนุกสนาน

                  ซูหย่างเสียนที่ถูกผู้คนในตลาดค้าหยกนับถือเป็น ‘ยอดหญิง’ เผย
           รอยยิ้มบาง ก่อนจะพูดต่ออย่างจริงจัง...

                  “ส�านักหนานเทียนเน้นชิ้นงานที่ท�าขึ้นจากมรกตเป็นหลัก มรกตถือเป็น

           หยกแข็งชนิดหนึ่งในหินหยก โดยปกติจะมีลักษณะกึ่งโปร่งแสงจนถึงโปร่งแสง
   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28