Page 32 - อ่านฟรี มายาพันธกานต์ 2 (เล่มจบ)
P. 32
มายาพันธกานต์ 2
ไป๋เส้าฉิงไม่อาจสงบใจได้เนิ่นนาน เขามองกระเบื้องบนพื้นอย่างเงียบงัน
ไม่เอ่ยค�าใด
“ตาเฒ่าว่านอยู่หรือไม่” สวีฝูยื่นศีรษะเข้ามาจากนอกประตูแล้วตะโกน
เสียงดัง เขาชอบวางท่ามาแต่ไหนแต่ไร แม้ทราบว่าว่านหลี่หงนับเป็นบุคคลสูงส่ง
ผู้หนึ่งในยุทธภพ ทว่ายังคงหน้าหนาเรียกเขาเป็นตาเฒ่าว่าน ไป๋เส้าฉิงเองก็มิได้
ต่อล้อต่อเถียงอันใดกับเขา
ไป๋เส้าฉิงเดินมาถึงข้างหน้าต่างก่อนจะถามขึ้น “มีเรื่องอันใด”
“คุณชายใหญ่ของพวกเราไม่สบาย ท่านรีบมา”
ไป๋เส้าฉิงขมวดคิ้วพลางว่า “เหตุใดไม่ตามหมอ”
“ท่านก็เป็นหมอไม่ใช่หรือ” สวีฝูเดินเข้ามาดึงเขาถึงในห้อง “รีบมาๆ ไปดู
กับข้าหน่อย คุณชายใหญ่ของเราคือหัวหน้าสกุลสวี นับว่าสูงส่งเกินไปส�าหรับท่าน
เสียด้วยซ�้า”
ไป๋เส้าฉิงคิดในใจว่าไปดูสักหน่อยก็ดี อีกทั้งไม่อาจปฏิเสธได้อีกแล้วจึง
ติดตามสวีฝูไป
สวีเหอชิงกับภรรยาอาศัยที่เรือนเดี่ยวซึ่งแยกออกไปต่างหาก เรือนนี้ใหญ่กว่า
และหรูหรางดงามกว่าที่ไป๋เส้าฉิงพักอยู่มากนัก สวีเหอชิงเป็นน้องเขยของซือหม่าฝาน
การต้อนรับเช่นนี้ก็นับว่าสมควรแล้ว
เมื่อเข้ามาในเรือนเขาก็เห็นหญิงสาวผู้หนึ่งนั่งท�าสีหน้าหม่นหมองอยู่ข้าง
หน้าต่าง นางคือซือหม่าเยี่ยน
สวีฝูเอ่ย “คุณหนูใหญ่ นี่ก็คือว่านหลี่หงผู้นั้น ข้าเชิญเขามาดูอาการป่วย
ของคุณชายใหญ่ คาดว่าดีกว่าหมอธรรมดาพอควร”
ซือหม่าเยี่ยนไม่เอ่ยค�า นางพยักหน้าทั้งที่ยังท�าสีหน้าเย็นชา ผ้าเช็ดหน้าไหม
ในมือถูกยกขึ้นซับใบหน้าเป็นระยะ ไป๋เส้าฉิงมองเห็นว่าหางตาของนางมีน�้าตาอยู่
ก็ลอบคิดว่านางต้องมีปากเสียงกับสวีเหอชิงมาเป็นแน่
สามีภรรยาคู่นี้ล้วนถูกซือหม่าฝานก�าหนดกะเกณฑ์ คาดว่ามีวันคืนอัน
30
