Page 31 - อ่านฟรี มายาพันธกานต์ 2 (เล่มจบ)
P. 31
เฟิงน่ง
คนเราต่างลักษณะนิสัย พื้นฐานทางวิทยายุทธ์ต่างกัน ก็ต้องใช้กลวิธีต่างกันออกไป
ไม่สู้ให้คุณชายซือหม่าเชิญคนผู้นั้นมาให้ข้าว่านหลี่หงได้พบหน้าสักหน่อยจะเป็น
อย่างไร”
ซือหม่าฝานหัวเราะพลางว่า “รอข้าจับเขาได้จะต้องพามาให้ผู้อาวุโสชมดู
จนละเอียดทีเดียว”
“วิชาขวางฟ้าต้านตะวันเป็นวรยุทธ์อันเป็นเอกลักษณ์ล�้าค่า มีผู้อื่นร�่าเรียน
จนใช้เป็นได้จริงหรือ”
“คนผู้นั้นเป็นศิษย์ของเจ้าลัทธิคนก่อน ผู้อาวุโสอาจเคยได้ยินคนที่มีฉายา
ว่าค้างคาวกระมัง”
เมื่อได้ยินฉายาตนออกมาจากปากของซือหม่าฝาน ไป๋เส้าฉิงก็ใจเต้นแรง
ทว่าใบหน้ากลับคล้ายไม่มีเรื่องอันใด เขาเอ่ย “เกรงว่าจะเป็นผู้น้อยในยุทธภพกระมัง!”
“คนผู้นี้สองสามปีก่อนก่อเรื่องในยุทธภพ เกิดเป็นความวุ่นวายไปทั่วทีเดียว”
“เอ๋?” ไป๋เส้าฉิงอุทาน “แผ่นดินนี้มีคนมากฝีมือปรากฏ ค้างคาวผู้นี้จะต้อง
มีวรยุทธ์แข็งแกร่งลึกล�้าทีเดียว”
“วรยุทธ์สามัญธรรมดา ทว่าตัวคนนั้นโดดเด่นนัก” ซือหม่าฝานถอนหายใจ
ยาวนาน เอ่ยอย่างเสียดายว่า “ข้ากลับมิได้พบเจอกับตัวสักครั้ง เฟิงหลงไร้ประโยชน์
เสียจริง หากเป็นข้าจะปล่อยให้คนผู้นั้นหนีไปได้หรือ”
ไป๋เส้าฉิงหนาวเยือก ราวกับก�าลังเหยียบย่างบนแผ่นน�้าแข็งบาง เขายิ้มขื่น
พลางว่า “ดูท่าคุณชายคงต้องการจับค้างคาวตัวนั้นอย่างยิ่ง”
“เจ้าค้างคาวน้อย...” ซือหม่าฝานดึงพัดกระดาษออกมาจากหลังเอวแล้ว
พัดโบกอย่างสง่างามสองสามครั้ง จากนั้นจึงเอ่ยกับไป๋เส้าฉิง “เมื่อผู้อาวุโสรับปาก
จะชี้แนะข้า รอข้าจับเจ้าค้างคาวน้อยตัวนั้นมาได้ ข้าก็จะมาขอให้ท่านชี้แนะอีกครา”
ไป๋เส้าฉิงนิ่งงัน “คุณชายทราบร่องรอยของเขาแล้วหรือ”
ซือหม่าฝานยิ้มอย่างมีเลศนัย “ผู้อาวุโสโปรดวางใจ” เขาประสานมือค�านับ
ไป๋เส้าฉิง จากนั้นจึงเดินหายไปหลังม่านประตู
29
