Page 27 - อ่านฟรี มายาพันธกานต์ 2 (เล่มจบ)
P. 27
เฟิงน่ง
เขาสงสัยใคร่รู้นัก
ซือหม่าฝานมองโลหะเหลวซึ่งไหลลงจากโต๊ะลงพื้นและค่อยๆ เย็นลงจน
แข็งตัวอีกครั้ง จากนั้นสายตาก็เบือนออกไป ไม่ทราบในใจก�าลังคิดเรื่องใด
ไป๋เส้าฉิงมองตามสายตาของซือหม่าฝาน ในใจก็ทราบอยู่ว่าระหว่างคนผู้นี้
กับเฟิงหลงจะต้องมีความสัมพันธ์ลึกลับอันใดอยู่เป็นแน่ เขาคิดใคร่ครวญว่าจะ
คลี่คลายปริศนาเหล่านี้อย่างไร ขณะก�าลังคิดอยู่นั้นซือหม่าฝานก็ถามขึ้น “ข้าได้แสดง
วิชาขวางฟ้าต้านตะวันให้ผู้อาวุโสชมดูแล้ว ผู้อาวุโสยังไม่เชื่อข้าอีกหรือ”
เขาถามอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ไป๋เส้าฉิงอดนิ่งงันไม่ได้
ซือหม่าฝานทราบว่าไป๋เส้าฉิงแสร้งท�าเป็นโง่เง่าจึงถามออกมาตรงๆ “วิชา
ขวางฟ้าต้านตะวันนั้นในยุทธภพมีเพียงเจ้าลัทธิคุณธรรมผู้ยิ่งใหญ่ผู้เดียวที่สามารถ
ใช้ได้ ผู้อาวุโสก็ควรทราบสถานะของข้าอย่างชัดเจนแล้วกระมัง”
ขณะซือหม่าฝานเอ่ยค�าพูดนี้ ไป๋เส้าฉิงก็เปลี่ยนสีหน้า เขาแทบลุกขึ้นยืน
ถามแล้วว่า ‘หากเจ้าเป็นเจ้าลัทธิแล้วเฟิงหลงเป็นอะไรเล่า’ โชคดีที่สุดท้ายยังคง
อดทนอยู่ได้
“ข้าซือหม่าฝานขอใช้สถานะเจ้าลัทธิคุณธรรมมาเชิญผู้อาวุโสให้ช่วยชี้แนะ
หากผู้อาวุโสเพียงชี้แนะข้าเล็กน้อยก็ถือเป็นบุญคุณใหญ่หลวงแล้ว นับแต่นี้ไปเรื่อง
ของส�านักเจียงเฉิงจะไม่อาจมารบกวนใจผู้อาวุโสได้อีก”
ที่แท้เรื่องเจ้าส�านักเจียงเฉิงนั้นไม่อยู่ในแผนการของซือหม่าฝาน แต่เป็น
เพียงข้อต่อรองที่ซือหม่าฝานใช้ดึงว่านหลี่หงมาร่วมด้วยเท่านั้น
เมื่อเรื่องด�าเนินมาถึงจุดนี้ ต่อให้ไป๋เส้าฉิงฉลาดขึ้นสักร้อยเท่าก็ยังไม่อาจ
คาดเดาว่าจะเป็นเช่นนี้ได้ จะต้องมีปัจจัยเกี่ยวข้องที่เขาไม่ทราบอยู่ด้วยเป็นแน่ ในใจ
ของเขารู้ว่าหากยื้อต่อไปจะท�าให้ซือหม่าฝานสงสัย มิสู้หักใจเอ่ยออกไปโดยตรงเสีย
ดีกว่า “คุณชายซือหม่า เจ้าเอ่ยสม�่าเสมอว่าจะขอให้ข้าชี้แนะเจ้า แต่ไม่ยินยอมกล่าว
ตรงไปตรงมาว่าที่แท้เจ้าต้องการสิ่งใดกันแน่ โยกโย้อยู่เช่นนี้ คลุมเครืออยู่เช่นนี้
จะท�าการใหญ่ได้อย่างไร”
25
