Page 30 - อ่านฟรี มายาพันธกานต์ 2 (เล่มจบ)
P. 30
่
บททีสิบเจ็ด
ซือหม่าฝานเห็นไป๋เส้าฉิงมองเขาเงียบๆ ก็จ้องตอบดวงตาใสส่องประกาย
คู่นั้นไป เขารู้สึกใจเต้นเล็กน้อยทั้งยังสติหลุดลอยไปครู่หนึ่ง เขาปิดปากกระแอม
เล็กน้อย “ผู้อาวุโสว่าน คัมภีร์ชั่วเหอกงเล่มนั้น...”
“เรื่องคัมภีร์ชั่วเหอกง คุณชายทราบมาจากที่ใด”
“ทราบมาจากที่ใดนั้นไม่ส�าคัญแม้แต่น้อย ที่ส�าคัญคือผู้อาวุโสยินยอมชี้แนะ
หรือไม่”
ไป๋เส้าฉิงสังเกตสีหน้าของซือหม่าฝานก็ทราบว่าซือหม่าฝานต้องมั่นใจว่า
ในมือของเขามีคัมภีร์ลับนั้นอยู่เป็นแน่ ไป๋เส้าฉิงอดร้องว่าล�าบากในใจมิได้
ไม่แน่ว่าว่านหลี่หงตัวจริงอาจมีคัมภีร์ลับนี้อยู่จริงๆ หากต้องกระท�าผิดบาป
กับซือหม่าฝานเพียงเพราะเขาต้องการตามหาคัมภีร์ชั่วเหอกงซึ่งคนธรรมดาได้ไปก็
ไร้ประโยชน์นั้น จะต้องท�าให้ซือหม่าฝานสงสัยเป็นแน่
โลหะซึ่งหลอมเหลวไปนั้นจับตัวแข็งโดยสมบูรณ์แล้ว
ไป๋เส้าฉิงถาม “ชั่วเหอกงพิสดารล�้าลึกเข้าใจยากนัก ครานั้นข้าถูกลอบโจมตี
จึงเร่งรีบหลบหนี ไม่ทราบตกหล่นไปที่ใดแล้ว” เห็นสีหน้าซือหม่าฝานไม่สู้ดีเขาก็ยิ้ม
แล้วว่า “แต่วิชาบางส่วนในคัมภีร์นั้นข้ายังจดจ�าได้อยู่บ้าง วิชาหยินหยางลึกล�้าเหลือคณา
28
