Page 22 - อ่านฟรี มายาพันธกานต์ 2 (เล่มจบ)
P. 22
มายาพันธกานต์ 2
ถึงกระนั้นเขาเองก็มิได้ร้อนใจ ลอบคาดเดาว่าซือหม่าฝานคงก�าลังเล่นเล่ห์
ผูกใจอีกเจ็ดคนที่เหลือ อาศัยสถานะว่านหลี่หงของเขานั้นท�าได้เพียงช่วยเหลือ
ซือหม่าฝานต่อกรส�านักเจียงเฉิง ย่อมไม่อาจเทียบสัตว์ประหลาดพลิ้วไหวแคล่วคล่อง
สมราคาค่างวดเหล่านั้น
วันนี้ไป๋เส้าฉิงเพิ่งรับประทานอาหารเย็นเรียบร้อย ก�าลังส�าเริงส�าราญจึง
สั่งให้สาวใช้นางหนึ่งร้องเพลงคลายความหม่นหมองใจ
เขาก�าลังนอนตะแคงบนเก้าอี้หวายพลางตบมือตามจังหวะ จู่ๆ ก็ได้ยิน
เสียงหัวเราะสดใสจากนอกหน้าต่าง “ผู้อาวุโสว่านช่างสุนทรีย์เสียจริง!” เมื่อหันหน้า
ไปก็พบว่าซือหม่าฝานเดินมา
ซือหม่าฝานเดินเข้าประตูมาก็หัวเราะพลางว่า “ซือหม่าฝานมีธุระยุ่งนัก ไป
ทักทายไม่ถ้วนทั่ว ขอผู้อาวุโสโปรดอภัย”
“เจ้าต้อนรับดีเหลือเกินแล้ว” ไป๋เส้าฉิงยืนขึ้น ก่อนจะเชิญให้ซือหม่าฝาน
นั่งลง ในใจคิดว่าวันนี้เป็นวันที่แปดพอดิบพอดี คนผู้นี้วางแผนรอบคอบนัก หนึ่งวัน
ก็สามารถหว่านล้อมยอดฝีมือแห่งยุทธภพได้หนึ่งคนจริงหรือนี่ เขาคาดเดาเอาไว้
เล็กน้อยแล้วก็เอ่ยปากถาม “คุณชายซือหม่ายังจ�าเรื่องที่รับปากข้าเอาไว้ได้หรือไม่
เรื่องส�านักเจียงเฉิง...”
“ผู้อาวุโสอย่าได้ร้อนใจ” ซือหม่าฝานยกมุมปากขึ้นยิ้มบาง “ซือหม่าฝาน
รับปากผู้อาวุโสเอาไว้แล้วต้องกระท�าเช่นนั้นจริงอย่างแน่นอน ทว่าเรื่องใหญ่ไม่อาจ
กระท�าโดยสุกเอาเผากิน ขอให้ข้าได้ค่อยๆ ไตร่ตรองเถิด”
ไป๋เส้าฉิงเอ่ยในใจ วันนี้เจ้ามาหาข้ามิใช่เพื่อต�าแหน่งเจ้าส�านักเจียงเฉิง
หรอกหรือ หรือจะเป็นแผนแสร้งปล่อยให้ตายใจแล้วคว้าจับเอาภายหลัง เขาเอ่ย
“ในเมื่อคุณชายต้องการไตร่ตรองช้าๆ ข้าว่านหลี่หงก็จะรอคอยอย่างอดทน ไม่ทราบ
วันนี้คุณชายซือหม่า...”
“ย่อมมีเรื่องขอค�าแนะน�าจากท่าน” ซือหม่าฝานโบกมือให้สาวใช้สองคน
ออกไป จากนั้นจึงเอ่ยเสียงเบา “มีเรื่องหนึ่งอยากให้ผู้อาวุโสช่วยชี้แนะ”
20