Page 37 - อ่านฟรี มายาพันธกานต์ 2 (เล่มจบ)
P. 37
เฟิงน่ง
เหลือเพียงใบหน้างดงามเนียนละเอียดราวกับหยก เมื่อเขายอมรับว่าตนเป็นคน
สกุลไป๋จึงเปลี่ยนค�าที่ใช้เรียกสวีเหอชิงเสีย เปลี่ยนจากคุณชายสวีเป็นพี่สวี
หากกล่าวถึงชะตาเลวร้าย พวกเขาก็นับเป็นพี่น้องที่มีชะตาเลวร้ายเช่น
เดียวกัน
สวีเหอชิงเห็นใบหน้าที่แท้จริงของไป๋เส้าฉิงก็อดนิ่งงันไม่ได้ เขาเอ่ยเบาๆ
“ข้าเคยได้ยินชื่อเจ้ามาบ้าง กลับไม่รู้ว่าเจ้ามีหน้าตาเช่นนี้”
ไป๋เส้าฉิงยิ้มอย่างไม่มีความหมายพิเศษอันใด จากนั้นก็สวมหน้ากากกลับไป
ดังเดิม “บัดนี้พี่สวีคงช่วยคลายความสงสัยให้ข้าได้แล้วกระมัง”
ขณะนี้ภายในของเขาเคร่งเครียดแต่ภายนอกผ่อนคลาย สวีเหอชิงยืนขึ้น
ที่แท้ก�าลังภายในทั้งกายนั้นเก็บสะสมเอาไว้รอใช้ออก เขารวบรวมสมาธิเงี่ยหูฟัง
ความเคลื่อนไหวโดยรอบ แม้แต่เสียงหนูตัวเล็กวิ่งออกจากกระถางต้นไม้ที่หน้าต่าง
ไปก็ยังได้ยินอย่างชัดเจน
“เรื่องนี้เกี่ยวพันกับสี่สกุลใหญ่แห่งยุทธภพแต่แรก ความลับของยุทธภพ
กว่าร้อยปีล้วนเก็บซ่อนไว้ในเรื่องนี้” สวีเหอชิงดูเหม่อลอยเล็กน้อย “เดิมข้าไม่รู้หรอก
ข้าไม่ชื่นชอบร�่าเรียนวรยุทธ์สักเท่าใด แต่กลับสนใจหนังสือโบราณในบ้านอย่างยิ่ง
ในบ้านของข้ามีหอเก็บหนังสือโบราณอยู่ เป็นสถานที่เต็มไปด้วยฝุ่นหนาไม่มีผู้ใด
เข้าไปหลายปี แต่ข้ากลับชอบเที่ยวเล่นอยู่ที่นั่นยิ่งนัก เมิ่งหุย...เขาไม่ชอบหนังสือ
โบราณเหล่านั้น แต่ก็มักไปเป็นเพื่อนข้าบ่อยๆ วันหนึ่ง...ท่ามกลางกองกระดาษเก่า
ขาดมากมาย ข้าก็ไปพบความลับหนึ่งเข้า”
“ความลับของฟ้า ไยมักเกี่ยวพันกับของเก่าขาดนักหนอ”
สวีเหอชิงเอ่ย “เพราะความลับนั้น ยิ่งเนิ่นนานยิ่งน่ากลัว”
ไป๋เส้าฉิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งจึงถาม “เกี่ยวข้องกับสี่สกุลใหญ่หรือ”
“ไม่ผิด กระดาษเก่านั้นคือสิ่งที่บรรพบุรุษสกุลสวีเก็บเอาไว้ ในยุคสมัยนั้น
เขาเป็นบุคคลส�าคัญของยุทธภพ อีกทั้งคนผู้นี้ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยพูดเท็จแม้แต่
ครั้งเดียว”
35
