Page 20 - อ่านฟรี เพทุบายบันดาลรัก
P. 20
18 เพทุบายบันดาลรัก
ท�าให้ท่านต้องเป็นกังวล...” สีหน้าของแม่นมเปี่ยมล้นไปด้วยความละอายใจ เอ่ยพูด
ขึ้นอย่างยากล�าบาก
“แม่นม อย่าเพิ่งพูดเรื่องพวกนี้เลย ข้าขอตรวจดูอาการของเจ้าก่อน”
ฉู่หลิงวางมือลงบนข้อมือของแม่นมเพื่อจับชีพจรนาง จากนั้นเอ่ยถามว่า “สี่จู๋
ที่เรือนพวกเรามียาทาแผลหรือยาน�้าสมานกระดูกที่ใช้ทาได้บ้างหรือไม่ ถ้ามีก็
จงรีบไปหยิบมาเสีย”
“มียาทาแผลอยู่เจ้าค่ะ คราวนี้ที่คุณหนูตกน�้าศีรษะกระแทก ท่านหมอ
ทิ้งยาเอาไว้ให้ เก็บเอาไว้ในห้องคุณหนู ข้าจะไปเอาเดี๋ยวนี้แหละเจ้าค่ะ” สี่จู๋วิ่งปรี่
ออกไปในทันใด
เหอจั้นอวี่ยกน�้าอ่างหนึ่งเข้ามา จากนั้นวางลงบนโต๊ะตัวเตี้ยข้างๆ เตียง
“ท่านพี่ ข้าตักน�้ามาแล้ว”
ฉู่หลิงปล่อยข้อมือของแม่นมออกแล้วหยิบผ้าสะอาดซึ่งแขวนอยู่ข้างบาน
หน้าต่างมา จุ่มลงไปในอ่างให้ผ้าเปียกชุ่มแล้วบิดให้แห้ง จากนั้นเช็ดคราบสกปรก
บนร่างกายของแม่นมให้อย่างระมัดระวังเอาใจใส่
“จั้นอวี่ เจ้าไปหยิบน�้าเย็นในห้องครัวกานั้นมาให้ที ข้าจะล้างแผลให้
แม่นม”
“คุณหนู บ่าวไม่เป็นไรเจ้าค่ะ จะให้คุณหนูมาท�าเรื่องพวกนี้ให้บ่าวได้
อย่างไร...” แม่นมคว้าข้อมือของนางเอาไว้ เอ่ยห้ามด้วยความร้อนรนกระวนกระวาย
ใจ
“แม่นม ถ้าหากเจ้าไม่อยากช�้าในหรือว่าท�าให้ขาที่พลิกเจ็บหนักกว่าเดิม
ทางที่ดีให้ข้าดูแลเจ้าดีกว่า เจ้าไม่ต้องขยับแล้ว เดี๋ยวข้าจัดการเอง”
“คุณหนู เป็นเพราะบ่าวท�าผิดต่อท่าน...”
“พอแล้ว อย่าเพิ่งพูดเรื่องนี้เลย ถ้าหากเจ้ายังมีแรงก็เล่าให้ข้าฟังซิว่า
วันนี้มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่” ฉู่หลิงจุ่มผ้าลงไปในน�้าแล้วบิดให้สะอาดอีกครั้ง
“ต้องโทษที่บ่าวไร้ประโยชน์...” ครั้นเอ่ยถึงตรงนี้หยาดน�้าตาของแม่นมก็
หลั่งรินอย่างกลั้นไม่ไหวอีกต่อไป
เมื่อเห็นน�้าตาเม็ดโตราวกับเม็ดถั่วของแม่นม ฉู่หลิงก็มีความรู้สึกที่บอก
