Page 18 - อ่านฟรี เพทุบายบันดาลรัก
P. 18
16 เพทุบายบันดาลรัก
ตั้งแต่ตอนนั้นมา ทุกครั้งที่ถึงเหมันตฤดูอาการป่วยก็จะก�าเริบขึ้น”
ฉู่หลิงก�าหมัดแน่นด้วยความเดือดดาล เธออยากจะพุ่งปรี่ไปตรงหน้า
นางมือที่สามตู้เสียเดี๋ยวนี้ จากนั้นฉีกกระชากใบหน้าจอมปลอมนั่นเสีย ถึงกับ
กล้าใช้เด็กสามขวบมาข่มขู่เด็กสาวตัวเล็กๆ เชียวหรือ บัญชีแค้นนี้เธอจะทวงคืน
ให้พวกเหอหลิงสองพี่น้องไม่ช้าก็เร็ว!
ครั้นสี่จู๋เห็นนางมีใบหน้าโกรธเกรี้ยวก็รีบเช็ดน�้าตาเป็นการใหญ่ เอ่ย
โน้มน้าวว่า “คุณหนู ท่านอย่าโมโหไปเลย ระวังจะเสียสุขภาพเอานะเจ้าคะ ช่วงนี้
ถึงเวลาต้องจ่ายค่าเล่าเรียนอีกแล้ว ตู้อี๋เหนียงเป็นคนควบคุมจัดการค่าเล่าเรียน
ของนายน้อย ต้องสะกดกลั้นเพลิงโทสะในใจท่านเอาไว้นะเจ้าคะ”
ฉู่หลิงสูดหายใจเข้าลึกๆ สามที ข่มกลั้นเพลิงโทสะที่โหมกระพืออยู่ใน
หัวใจเอาไว้อย่างยากล�าบาก เธอขบฟันแน่น ตั้งสัตย์ปฏิญาณด้วยความโกรธแค้น
“วางใจเถิด ตอนนี้ก�าลังของข้ายังไม่แข็งแกร่งมากพอ แต่ข้าจะต้องให้ตู้อี๋เหนียง
ชดใช้สักวันหนึ่ง!”
“คุณหนูคิดได้เช่นนี้ก็ดีแล้วเจ้าค่ะ” สี่จู๋เอ่ยอย่างชื่นชม
หลังจากที่คุณหนูฟื้นขึ้นมาก็ดูแปลกไปเล็กน้อย รู้สึกคุณหนูจะเข้มแข็ง
ขึ้น ไม่อ่อนปวกเปียก เอาแต่อดทนอดกลั้นเหมือนแต่ก่อนอีก แต่กลับก่นด่านาง
มือที่สามตู้อี๋เหนียงเสียงดังลั่น ไม่แน่ว่าหลังจากนี้อีกไม่นานนางอาจจะท�าให้
ตู้อี๋เหนียงได้เห็นดีกัน แย่งชิงสิ่งที่เดิมทีเป็นของตนเองและนายน้อยกลับคืนมา
อย่างที่ได้กล่าวเอาไว้ก่อนหน้านี้จริงๆ ก็ได้
ฉู่หลิงกลืนโจ๊กค�าสุดท้ายลงไป มองดูดวงอาทิตย์ซึ่งเดิมทีลอยอยู่ตรง
กลางท้องนภาเริ่มคล้อยลงเล็กน้อยถึงได้รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดแผกไปจากปกติ
จึงเอ่ยถามขึ้น “แปลกจริง ปกติยามแม่นมน�างานผ้าปักไปขายมักจะกลับมา
ก่อนเที่ยงมิใช่หรือ ท�าไมวันนี้ถึงได้ช้าเช่นนี้เล่า อีกอย่างท�าไมจั้นอวี่ถึงยังไม่กลับมา
อีก วันนี้ที่ส�านักบัณฑิตไม่มีเรียนมิใช่หรือ”
“จะว่าไปก็ถูกเจ้าค่ะ เหตุใดนายน้อยกับแม่นมถึงยังไม่กลับมาอีกหนอ”
ยามนี้เองสี่จู๋ถึงได้รู้สึกประหลาดใจขึ้นมาเช่นเดียวกัน “ประเดี๋ยวข้าออกไปหาดู
ดีกว่าเจ้าค่ะ”
