Page 23 - อ่านฟรี เพทุบายบันดาลรัก
P. 23
สือหลัว 21
ครั้นแม่นมได้ยินเช่นนี้ก็ไม่กล้าขยับตัวซี้ซั้วอีก
อันดับแรกฉู่หลิงพลิกข้อเท้าที่บวมเป่งของแม่นมขยับไปมาซ้ายขวา เมื่อ
แน่ใจระดับอาการบาดเจ็บแล้ว ต่อมาก็ออกแรงบิดข้อเท้าของแม่นมอย่างไม่บอก
ไม่กล่าว ได้ยินเพียงเสียงดังกร๊อบ
“โอ๊ย!” ความสั่นสะท้านระลอกหนึ่งพุ่งปราดขึ้นสู่สมอง แม่นมหวีดร้อง
ออกมาด้วยความเจ็บปวด เหงื่อกาฬเย็นๆ ผุดชุ่มออกมาทั่วกายาในบัดดล หยาด
น�้าตาคลอหน่วยอยู่ในขอบตา
“เอาละ ขาไม่เป็นอะไรแล้ว สองวันนี้ก็จงนอนพักอยู่บนเตียงอย่าขยับ
ไม่นานก็จะกลับมาเป็นปกติเอง” ฉู่หลิงก�าชับก�าชา
เหอจั้นอวี่ก�าลังยกน�้าเย็นสะอาดกานั้นเข้ามาพอดี ครั้นเห็นแม่นมเจ็บปวด
จนร่างทั้งร่างขดเป็นก้อนกลม ในหัวใจก็ยิ่งทวีความรู้สึกผิดมากกว่าเดิม เขามอง
ไปทางฉู่หลิงด้วยความกระวนกระวายใจ เอ่ยอึกๆ อักๆ ว่า “ท่านพี่ ทั้งหมดเป็น
เพราะข้าเอง...”
ฉู่หลิงรับน�้าเย็นกานั้นมา จากนั้นยื่นมือออกไปลูบศีรษะของเขา “อย่า
คิดมากไปเลย เรื่องแม่นมปล่อยให้ข้าจัดการเองเถิด ไปบอกสี่จู๋ต้มน�้าให้เจ้าอาบ
เสีย ประเดี๋ยวพี่จะไปใส่ยาให้เจ้า วางใจเถิด มีข้าอยู่ทั้งคน ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ไม่ต้อง
กังวล พี่จะช่วยแก้ไขให้เจ้าเอง”
เหอจั้นอวี่เบิกตากว้างอย่างตื่นตะลึงเล็กน้อย ที่ผ่านมาเวลาเจอเรื่องอะไร
ท่านพี่จะท�าเพียงกอดเขาเอาไว้พลางร�่าไห้ วันนี้ท่านพี่เป็นอะไรไปหนอ?
“มีอะไรรึ เจ้าไม่ฟังค�าพูดของพี่หรือ”
“ปะ เปล่าขอรับ...” นับตั้งแต่ที่ท่านพี่ตกน�้าแล้วฟื้นขึ้นมาก็เปลี่ยนไป
ไม่ค่อยเหมือนเดิม แต่ว่าเขาชอบการเปลี่ยนแปลงนี้ยิ่งนัก
สี่จู๋ก็ถือยาเข้ามาเช่นกัน ทั้งยังถือโอกาสหยิบยาอีกหลายเทียบมาพร้อมกัน
“คุณหนู โอสถนี่ตู้อี๋เหนียงเชิญท่านหมอมาจ่ายยาให้เมื่อตอนท่านตกน�้าเจ้าค่ะ”
ฉู่หลิงเปิดขวดยาออก หลังจากดมกลิ่นยาทาแผลดูครู่หนึ่งก็เทลงไปบน
ข้อเท้าของแม่นมเล็กน้อย จากนั้นนวดให้นางอย่างแผ่วเบา ให้ฤทธิ์ของยากระจาย
แพร่ซึมอย่างรวดเร็ว พร้อมกันนั้นยังเอ่ยก�าชับสั่งว่า “ดีมาก วางไว้ตรงนี้ก็แล้วกัน
