Page 19 - อ่านฟรี เพทุบายบันดาลรัก
P. 19
สือหลัว 17
นางยกถ้วยชามที่ใช้แล้วไปไว้ข้างๆ บ่อน�้า กะว่าหลังจากล้างจานชาม
แล้วจะแอบออกไปทางประตูปีกข้างทิศตะวันตกเพื่อตามหาคน ทว่านางเพิ่งจะ
เก็บถ้วยชามเสร็จก็ได้ยินเสียงร้องเรียกด้วยความตื่นตระหนกตกใจของนายน้อย
ซึ่งพยายามกดเสียงให้ต�่าลง...
“สี่จู๋ สี่จู๋ รีบมาช่วยข้าเร็วเข้า”
สี่จู๋วางถ้วยชามในมือลงในอ่างไม้ซึ่งใส่น�้าเอาไว้ จากนั้นวิ่งไปทางประตูเรือน
อย่างเร่งร้อน ครั้นแล้วก็เห็นว่านายน้อยก�าลังใช้ร่างกายอันเล็กจ้อยผอมแห้ง
ของเขาพยุงแม่นมซึ่งมีใบหน้าซีดเผือด ได้รับบาดเจ็บไปทั่วทั้งร่างกายอย่างยาก
ล�าบาก
“นายน้อย เกิดอะไรขึ้นกับแม่นมหรือเจ้าคะ” สี่จู๋หวีดร้องด้วยความแตกตื่น
รีบเร่งกระวีกระวาดปรี่เข้าไปประคองแม่นมเอาไว้
“พยุงแม่นมเข้าไปในห้องก่อนแล้วค่อยว่ากันเถิด เรื่องนี้ห้ามบอกท่านพี่
เด็ดขาด แม่นมขอเอาไว้!”
“มีเรื่องอะไรห้ามบอกข้าหรือ เจ้าตะโกนเสียงดังขนาดนั้น ข้าจะไม่ได้ยิน
อย่างนั้นหรือ” ฉู่หลิงก้าวเดินเข้าไปด้วยฝีเท้าเร็วรี่ ประคองแขนอีกด้านหนึ่งของ
แม่นมเอาไว้แทนเหอจั้นอวี่
“ท่านพี่...” เหอจั้นอวี่มองฉู่หลิงด้วยความตื่นตระหนกและรู้สึกผิดในใจ
“ทั้งหมดเป็นความผิดของข้าเอง...”
“พยุงแม่นมเข้าไปด้านในก่อนเถิด แล้วเดี๋ยวค่อยเล่าให้ข้าฟังว่าเกิดเรื่อง
อะไรขึ้น” ฉู่หลิงช�าเลืองมองเหอจั้นอวี่ซึ่งมีแผลถลอกอยู่บนร่างจ�านวนไม่น้อยและ
แม่นมซึ่งข้อเท้าบวมเป่งเป็นก้อนขนมปังแวบหนึ่ง แล้วเอ่ยก�าชับว่า “เจ้าไปตักน�้า
มา ข้ากับสี่จู๋จะประคองแม่นมเข้าไปในห้องก่อน”
ฉู่หลิงและสี่จู๋ต้องใช้เรี่ยวแรงมหาศาลกว่าจะประคองแม่นมเข้าไปในห้อง
ได้ ฉู่หลิงประคองแผ่นหลังแม่นมให้นางนอนราบลงก่อนจะเอ่ยย�้าเตือน “แม่นม
เจ้าระวังหน่อย ตอนนี้ก�าลังจะนอนราบอาจท�าให้กระเทือนบาดแผลบนร่างได้
เจ้าอดทนหน่อยก็แล้วกัน”
“คุณหนู... เป็นเพราะบ่าวไร้ประโยชน์... มิอาจปกป้องนายน้อยให้ดี...
