Page 14 - อ่านฟรี เพทุบายบันดาลรัก
P. 14
12 เพทุบายบันดาลรัก
ได้บอกว่าไม่อยากกินบ๊ะจ่าง คุณหนูช่างดีกับนางและแม่นมเกาเหลือเกิน
ครั้นเห็นสีหน้าสี่จู๋ก็รู้ทันทีว่าสี่จู๋จะต้องคิดมากไปแน่ๆ เธอจึงเอ่ย
ปลอบประโลมอย่างร้อนรน “สี่จู๋ เจ้าไม่ต้องคิดมากไปหรอก บ๊ะจ่างนั้นย่อยยาก
ร่างกายข้าเพิ่งจะหายดี ให้กินของมันเลี่ยนขนาดนี้คงจะรับไม่ไหว เจ้าคงไม่อยาก
ให้ข้าป่วยอีกใช่ไหม” เมื่อพูดจบเธอก็เดินลงจากเตียง เตรียมจะหยิบกล่องอาหาร
นั้นให้สี่จู๋ ให้สี่จู๋ยกไปวางไว้ที่ห้องครัวเล็กด้านหลังในคราวเดียว ถุงเครื่องหอม
ซึ่งถูกก�าอยู่ในมือจึงร่วงหล่นลงบนพื้นไปตามการเคลื่อนไหวของเธอ
เมื่อสี่จู๋เห็นจึงย่อตัวก้มลงหยิบขึ้นมา จากนั้นปัดฝุ่นบนถุงเครื่องหอม
ออก ครั้นเห็นลวดลายบนถุงเครื่องหอมอย่างเต็มตา นางก็เอ่ยถามด้วยความฉงน
“คุณหนู ท่านไม่ชอบถุงเครื่องหอมใบนี้จึงเก็บมันเอาไว้ในตู้มิใช่หรือ ท�าไมถึงเอา
ออกมาได้เล่าเจ้าคะ”
“สี่จู๋ เจ้าว่าอะไรนะ”
“ก็ถุงเครื่องหอมใบนี้อย่างไรเล่าเจ้าคะ วันนั้นพวกเราเดินเร่ขายงานเย็บปัก
อยู่บนถนน ขากลับเจอหญิงเฒ่าขอทานหิวโซจนเป็นลมหมดสติอยู่ข้างทาง ท่าน
ยกซาลาเปาที่ซื้อไว้ให้นายน้อยให้นางหนึ่งลูก เพื่อเป็นการขอบคุณท่าน นางจึง
มอบถุงเครื่องหอมซึ่งเป็นสิ่งของมีค่าเพียงอย่างเดียวบนร่างกายให้ท่าน บอกว่า
นี่เป็นถุงเครื่องหอมขอพร คิดสิ่งใดก็จะสมปรารถนา” สี่จู๋ชี้ไปยังถุงเครื่องหอม
เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนั้นให้ฟังอย่างคร่าวๆ
“ถุงเครื่องหอมขอพร?!” ฉู่หลิงร้องลั่นด้วยความตกใจ
“ใช่เจ้าค่ะ คุณหนู ตอนนั้นท่านยังพูดติดตลกว่าถ้าหากความปรารถนา
เป็นจริงได้ ท่านขอให้ตนเองกลายเป็นคนที่ไม่หวาดกลัวพวกตู้ซื่อสองแม่ลูกอีก
กลายเป็นคนใหม่ที่เข้มแข็งกว่าเดิม” สี่จู๋พยักหน้า ย้อนนึกถึงค�าพูดขบขันของ
คุณหนูในตอนนั้น “ท่านยังบอกอีกว่า หลังจากความปรารถนาเป็นจริงแล้ว เรื่องแรก
ที่ท่านจะท�าก็คือช่วงชิงอ�านาจในการปกครองจวนคืนมาจากมือตู้อี๋เหนียง”
“ไม่นะ...” ฉู่หลิงเบิกตากว้าง จ้องมองสี่จู๋อย่างไม่อยากเชื่อ
“คุณหนู ท�าไมท่านตกน�้าคราวนี้ถึงได้อาการสาหัสเพียงนี้เล่าเจ้าคะ
ไม่เพียงแต่ลืมเรื่องราวเมื่อหนึ่งเดือนก่อนไปจนหมดสิ้น แม้กระทั่งเรื่องราวที่เพิ่ง
