Page 16 - อ่านฟรี เพทุบายบันดาลรัก
P. 16
14 เพทุบายบันดาลรัก
ที่ขายถุงเครื่องหอมขอพรให้เธอคนนั้น นี่มันหลอกลวงต้มตุ๋นกันชัดๆ!
ฉู่หลิงนั่งอยู่ใต้ต้นอู๋ถง ใช้ตะเกียบคีบไข่เค็มชิ้นเล็กๆ ลงบนโจ๊กร้อนๆ
ในช้อน จากนั้นเป่าให้เย็นลงเล็กน้อยก่อนจะกินทีละค�าเล็กๆ
“คุณหนู ท่านจะไม่กินบ๊ะจ่างจริงๆ หรือเจ้าคะ” สี่จู๋มองดูโจ๊กสีขาวที่
คุณหนูกิน จากนั้นหันกลับมามองเนื้อติดมันชิ้นใหญ่ แล้วเอ่ยถามขึ้นอีกคราด้วย
ความรู้สึกผิดในใจ มีที่ไหนกันให้เจ้านายกินโจ๊ก แต่สาวใช้กลับได้กินเนื้อ?
เธอตวัดสายตามองสี่จู๋แวบหนึ่ง “ถ้าหากเจ้าไม่กินเนื้อติดมันนั่นก็เอาไป
ให้เจ้ามั่งคั่งเสีย ข้าว่ามันคงจะดีใจจนกระดิกหางให้เจ้าไม่หยุดแน่ๆ”
ครั้นได้ยินคุณหนูบอกว่าจะให้นางเอาเนื้อติดมันไปป้อนเจ้ามั่งคั่งซึ่งเป็น
สุนัขที่ห้องครัวเลี้ยงเอาไว้ นางก็รีบงับเนื้อติดมันเข้าปากค�าโตทันที กลิ่นหอม
แผ่ซ่านเต็มไปทั่วปากในทันใด ท�าให้นางยิ้มตาหยีด้วยความอิ่มเอมเปรมปรีดิ์
หลังจากสี่จู๋กลืนเนื้อติดมันชิ้นนั้นลงท้องแล้วจึงพูดบ่นกระปอดกระแปด
“เจ้ามั่งคั่งหมาดุตัวนั้นได้กินดีกว่าพวกเราสี่คนที่เรือนปีกตะวันตกนี่อีกเจ้าค่ะ ข้า
ยอมเอาเนื้อติดมันไปทิ้งดีกว่าให้มันกินเสียอีก”
“เจ้ากล้าทิ้งเนื้อติดมันได้ลงคอหรือ” ฉู่หลิงเอ่ยถามด้วยความข�าขัน
“แน่นอนว่าท�าไม่ลงสิเจ้าคะ เพราะฉะนั้นข้าถึงได้รีบกลืนลงท้องอย่างไร
เล่า” สี่จู๋แลบลิ้นเลียริมฝีปากที่ยังคงมันแผล็บเล็กน้อย หวนคะนึงนึกถึงรสชาติ
ของเนื้อที่กินไปเมื่อครู่ จากนั้นทอดถอนใจออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ “พอกลืนเนื้อ
ชิ้นนี้ลงไปแล้ว ข้ารู้สึกอิ่มแปล้ไปหมดเลยเจ้าค่ะ ข้ามิได้กินอิ่มแบบนี้มานานมาก
แล้ว คุณหนู”
“นานเพียงใดแล้ว?”
“คุณหนูลืมอีกแล้วหรือเจ้าคะ ครั้งก่อนที่เราได้กินอิ่มกัน เป็นช่วงที่ฮูหยิน
ผู้เฒ่ากลับมาที่จวนเมื่อสามปีก่อน ตู้อี๋เหนียงสั่งตัดอาภรณ์ใหม่ให้คุณหนูกับ
นายน้อย ทั้งยังสั่งให้พวกเราไปพักที่เรือนฝูหรง ช่วงเวลาห้าวันที่พักอยู่ที่นั่นเป็น
