Page 22 - อ่านฟรี เพทุบายบันดาลรัก
P. 22
20 เพทุบายบันดาลรัก
จากนั้นโยนลงพื้นแล้วเหยียบย�่าอย่างรุนแรง มิหน�าซ�้ายังผลักแม่นมจนล้มลงกับ
พื้น ก่อนจะข่มขู่เถ้าแก่ร้านปักผ้าว่าต่อไปนี้ห้ามรับงานเย็บปักจากนางอีก มิฉะนั้น
ตนจะท�าให้ร้านปักผ้าเปิดกิจการไม่ได้อีกต่อไป
เหอจั้นอวี่ก็ไปกับแม่นม แต่ว่าเขายืนอยู่ด้านนอกไม่ได้เข้าไปในร้านปักผ้า
ครั้นเขาเห็นภาพเหตุการณ์นี้เข้าก็โกรธจัดจนเลือดขึ้นหน้า ลืมไปว่านางย�้านัก
ย�้าหนาว่าห้ามก่อเรื่อง ยิ่งไปกว่านั้นห้ามหาเรื่องพวกตู้เหมยเอ๋อร์สองแม่ลูก พอ
เขาปรี่เข้าไปได้ก็ตะคอกใส่หน้าเซ่าหรูชิง ด่าว่านางเป็นสตรีชั่วช้า เป็นคุณหนู
ตัวปลอมเกาะคนอื่นกิน หน้าไม่อาย
เซ่าหรูชิงพลันเดือดดาลจึงสั่งให้เด็กรับใช้ที่มาช่วยนางถือของสั่งสอน
เหอจั้นอวี่เสีย แม่นมเองก็เพราะปกป้องนายน้อยถึงได้รับบาดเจ็บหนัก
“...เรื่องราวทั้งหมดก็เป็นเช่นนี้เจ้าค่ะ คุณหนู ก่อนไปคุณหนูญาติผู้พี่
ยังทิ้งวาจาไว้ว่า... จะให้คนในเรือนปีกตะวันตกของพวกเราได้เห็นดีกัน ตาม
ความคิดของบ่าว... เกรงว่าพวกนางคงจะตัดค่าเล่าเรียนของนายน้อย รวมถึงงด
ส่งอาหารทั้งหมดให้เรือนปีกตะวันตกของพวกเรา...” แม่นมกล่าวอย่างเป็นกังวล
“แม่นม เจ้าไม่ต้องกังวลเรื่องพวกนี้หรอก รักษาร่างกายให้หายดีก่อน
เถิด”
“บาดแผลของบ่าวไม่ร้ายแรงหรอกเจ้าค่ะ พักประเดี๋ยวเดียวก็หายแล้ว”
แม่นมลุกขึ้นอย่างท�าเป็นเก่ง
ฉู่หลิงกดร่างกายของแม่นมให้นอนกลับลงไปบนเตียง ถอดถุงเท้าให้นาง
จากนั้นเช็ดคราบสกปรกบนเท้าให้นางจนสะอาด “อย่าขยับ ข้าจะช่วยเจ้าจัดการ
ขาที่พลิกบวมนี่ก่อน มิฉะนั้นต่อไปขาข้างนี้ของเจ้าคงจะใช้การไม่ได้แน่” ค�าพูดนี้
ของเธอพูดรุนแรงเกินไปหน่อย แต่ถ้าหากไม่ขู่ให้แม่นมกลัว คงยากที่จะให้แม่นม
ยอมรับการรักษาแต่โดยดี
แม่นมเอ่ยอย่างตื่นตระหนกลนลาน “คุณหนู อย่างไรบ่าวก็เป็นบ่าวรับใช้
นะเจ้าคะ จะให้ท่านเช็ดเท้าให้บ่าวได้อย่างไร”
“ในสายตาหมอเจ้าก็เป็นเพียงคนไข้เท่านั้น ไม่มีแบ่งแยกสูงต�่า อย่าขยับ
ถ้าหากเจ้าขยับตอนข้าออกแรงละก็ อาจจะท�าให้อาการสาหัสกว่าเดิมได้”
