Page 25 - อ่านฟรี เพทุบายบันดาลรัก
P. 25

สือหลัว  23


           ไม่สบายใจยิ่งนักจึงตัดสินใจเดินเข้าไปถามไถ่ให้กระจ่าง
                  ฉู่หลิงหยิบตัวยาตัวหนึ่งขึ้นมา จากนั้นอาศัยแสงเทียนอันรางเลือนหรี่ตา
           สังเกตดูอย่างละเอียดถี่ถ้วน สุดท้ายก็เผยรอยยิ้มเย็นเยียบออกมาตรงมุมปาก

                  เคราะห์ดีที่เธอย้อนเวลาเข้ามาอยู่ในร่างนี้แทนที่เจ้าของร่างเดิม และ
           เคราะห์ดีที่ตอนที่เธอเพิ่งย้อนเวลามาร่างกายนี้ปวกเปียกอ่อนแอเหลือเกิน พอ
           ยาเข้าปากก็อาเจียนออกมาจนหมดทันที ไม่อย่างนั้นหากกินยานี่เข้าไปจนหมด
           จริงๆ เกรงว่าชีวิตนี้ของนางคงจะจบสิ้นกันแล้ว

                  ตู้เหมยเอ๋อร์คนนี้ช่างอ�ามหิตโดยแท้ ไม่รู้จริงๆ ว่าเหตุใดตู้เหมยเอ๋อร์
           ถึงได้จงเกลียดจงชังพวกนางสองพี่น้องถึงขนาดนี้? เกลียดจนต้องใช้วิธีนี้มาท�าลาย
           พวกนาง!

                  “คุณหนู” สี่จู๋ร้องเรียกเสียงเบาอยู่นอกประตูก่อนจะผลักประตูแล้วเดิน
           เข้าไป สิ่งที่เห็นยังคงเป็นฉู่หลิงที่ก�าลังจับจ้องยาสมุนไพรห่อหนึ่งซึ่งถูกแกะออก
           แล้วแบ่งเป็นสองส่วนด้วยสีหน้าเย็นชา “ยาเหล่านี้มีปัญหาหรือเจ้าคะ”

                  นางรู้ดีว่าคุณหนูรู้วิชาแพทย์ถึงได้มีข้อสงสัยเช่นนี้
                  สี่จู๋เห็นนางพยักหน้าก็อุทานร้องเสียงเบาด้วยความตื่นตกใจ “อะไรนะ
           มีปัญหาจริงๆ หรือเจ้าคะ”

                  ฉู่หลิงโยนตัวยาชนิดหนึ่งที่อยู่ในมือกลับลงไปบนห่อก่อนจะเช็ดมือเล็กน้อย
           “ยังเก็บใบจ่ายยาไว้หรือไม่ ยานี่ร้านยาใดเป็นคนจัดให้หรือ”
                  “ใบจ่ายยาอยู่ที่ตู้อี๋เหนียงเจ้าค่ะ ได้ยินว่ายาซื้อมาจาก ‘หอซิ่งหลิน’ แต่
           ข้าเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน เพราะว่ายานี่ตู้อี๋เหนียงสั่งให้คนไปจัดมาอีกทีเจ้าค่ะ”

           สี่จู๋ตอบค�าถามด้วยใบหน้าซึ่งเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวเดือดดาล “คุณหนู
           ยาเหล่านี้มีปัญหาอะไรหรือเจ้าคะ”

                  “ถ้าหากข้าดื่มยาหลายห่อนี้เข้าไปจนหมด...” เธอก็ไม่คิดจะปิดบังสี่จู๋
           เช่นกัน “ต่อให้ไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต แต่ก็เกรงว่าชีวิตนี้คงจะจบสิ้นกันแล้ว” เธอ
           มองสีหน้าที่เต็มไปด้วยความกระวนกระวายใจและฉงนสนเท่ห์ของสี่จู๋ด้วยรอยยิ้ม
           เย็นชา จงใจหยุดชะงักชั่วครู่เพื่อหลอกล่อให้นางอยากรู้ยิ่งขึ้น แล้วถึงค่อยเอ่ยขึ้น

           อีกครั้ง “ยาเทียบนี้... เป็นยาไร้บุตร”
   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30