Page 25 - อ่านฟรี NEARLY EQUAL เมื่อรักของเราไม่เท่ากัน
P. 25
YUU NAGIRA
ลมจากแม่น�้าซึ่งพัดเข้ามาทางหน้าต่างที่เปิดอ้าสูญเสียความสดชื่นของฤดูร้อน
ไปแล้ว จักจั่นที่ร้องระงมตอนจูบกับซาดะเป็นครั้งแรกก็ตายหมดแล้วเช่นกัน
พอยามบ่ายเคลื่อนสู่ยามเย็นจนรอบบริเวณมืดมิด ร่างกายอันแข็งทื่อทั่วทั้งตัว
ดุจตุ๊กตาก็ผละจากริมหน้าต่างได้ในที่สุด ข้อต่อลั่นกรอบแกรบขณะเขาเดินไปมุดเข้าผ้าห่ม
ทั้งชุดนั้น เขาขดตัวราวกับสัตว์ได้รับบาดเจ็บแล้วหลับตา
นิอิเลิกท�างานที่ร้านสะดวกซื้อ รวมทั้งระมัดระวังตัวเองไม่ให้เจอกับซาดะที่
โรงเรียนด้วย นึกว่าสูญเสียซาดะไปแล้วตนจะตายเสียอีก แต่สุดท้ายก็ไม่ตายอยู่ดี
ทุกๆ วันเขาไปโรงเรียน กลับมาห้องที่ใช้ชีวิตอยู่คนเดียว นั่งริมหน้าต่าง และ
มองแม่น�้าที่กล่าวกันว่ามีความสุขไหลอยู่มากมาย ห้องซึ่งหลงเหลือความทรงจ�าจากการ
ใช้เวลากับคนที่ชอบกลายเป็นห้องที่น่าหงอยเหงายิ่งกว่าเมื่อก่อนมากนัก
หลังสอบติดมหาวิทยาลัยในโตเกียว นิอิก็ออกจากเมืองที่ตนสุดแสนจะชิงชัง
21
