Page 30 - อ่านฟรี NEARLY EQUAL เมื่อรักของเราไม่เท่ากัน
P. 30
่
NEARLY EQUAL เมือรักของเราไม่เท่ากัน
“อื้อ สถานี K”
“สถานีเดียวกับผมเลย”
“งั้นหรอกเหรอ”
“สัปดาห์ก่อนผมเพิ่งย้ายไป เป็นเมืองที่อยู่ง่ายดีนะครับ”
“นั่นสินะ รอบสถานีอึกทึกจอแจ แต่พอเดินไปอีกหน่อยก็เงียบสงบก�าลังดี”
เมื่อเทียบกับสมัยยังเรียนมัธยมปลาย นิอิคิดว่าตัวเองเข้าสังคมได้เก่งขึ้นเยอะ
ระหว่างใช้เวลาไปกับการพูดคุยเรื่องสัพเพเหระเรื่อยเปื่อย นอกหน้าต่างก็เริ่มมีทิวทัศน์
ของเมืองอันคุ้นตาเข้ามาปะปน
“ผมย้ายที่อยู่เพราะคุยกับแฟนว่าจะแยกทางกันน่ะครับ”
นิอิหันไปมองคนข้างๆ โดยไม่รู้ตัวเพราะอีกฝ่ายเอ่ยเรื่องนั้นกะทันหัน
“ผมก็เลยย้ายที่อยู่ จะได้เปลี่ยนบรรยากาศ”
“...อ๊ะ งะ งั้นหรอกเหรอ”
“ถ้าอย่างไรไปดื่มกับผมสักแก้วได้ไหมครับ”
นิอิตอบไม่ถูก หากเป็นเรื่องสัพเพเหระ ตนยังพอเอาตัวรอด ถึงกระนั้นก็ไม่ได้มี
ทักษะในการสื่อสารสูงระดับจะไปดื่มเหล้าตามล�าพังกับคนที่ไม่สนิทกันขนาดนั้น แต่ใน
เมื่ออีกฝ่ายบอกเหตุผลให้รู้แล้ว ครั้นจะปฏิเสธอย่างเย็นชาก็รู้สึกผิด
“ผมดื่มอย่างอื่นที่ไม่ใช่เหล้าได้ไหม ความจริงผมดื่มในงานเลี้ยงส่งท้ายปีเก่ามา
แล้วน่ะ”
“อ๋อ งั้นเหนื่อยแล้วหรือเปล่า”
“ถ้าแค่แป๊บเดียวก็ไม่เป็นไร”
พอเอ่ยเช่นนั้นเพื่อป้องกันไว้ก่อน คุนิทาจิก็ตอบว่างั้นดื่มกันแก้วเดียวพอ
“ผมจ�าได้ว่าหลังสถานีมีบาร์บรรยากาศดีอยู่ที่หนึ่ง”
ขณะเดินตามหลังคุนิทาจิผ่านเครื่องตรวจตั๋ว นิอิก็คิดว่าแผ่นหลังของอีกฝ่าย
ใหญ่ดีจัง เป็นแผ่นหลังที่เหมาะจะเป็นอาจารย์ ท�าให้นักเรียนปฏิบัติตามที่เขาสอนสั่งได้
อย่างสบายใจ ตรงกันข้ามกับนิอิที่ดูบอบบางไปหมด
“ผมอยากคุยกับอาจารย์นิอิมาตั้งนานแล้วครับ ก่อนหน้านี้ก็เจอกันในสถานที่ที่
คาดไม่ถึงด้วย”
26
