Page 34 - อ่านฟรี NEARLY EQUAL เมื่อรักของเราไม่เท่ากัน
P. 34
่
NEARLY EQUAL เมือรักของเราไม่เท่ากัน
นอกจากนั้นก็มีแค่ห้องนั่งเล่นกับห้องนอน
พออาบน�้าเสร็จ นิอิสวมชุดนอน คลุมทับด้วยเสื้อกันหนาวเนื้อหนา ตามด้วย
ผ้าพันคอ เขาหยิบขวดวอดกาจากช่องแข็งแล้วเดินกลับไปยังห้องนั่งเล่นพร้อมแก้ว
ชายหนุ่มดับไฟ ยกเก้าอี้ไปวางข้างหน้าต่างแล้วนั่งชันเข่า รินวอดกาใส่แก้ว ถึง
จะเอาใส่ช่องแข็ง เหล้าดีกรีแรงก็ไม่แข็งตัว แค่หนืดกว่าเดิมนิดหน่อยเท่านั้น เขาดื่มเหล้า
ดีกรีแรงที่เย็นเจี๊ยบและไร้กลิ่น มองผิวแม่น�้าซึ่งละลายหายไปในความมืดมิดเช่นเดียวกับ
ห้องที่ปราศจากแสงไฟ
รสชาติจะเป็นอย่างไรก็ช่าง เขาชอบเฉพาะความรู้สึกที่ได้จากการดื่มเหล้า
สมัยเริ่มใช้ชีวิตคนเดียวตอนอายุสิบเจ็ดปี เขาเริ่มดื่มเหล้าเพื่อคลายเหงา ไม่ได้
มีสาเหตุอันใดเป็นพิเศษหรอก แต่เขารู้สึกเสมอว่าเหมือนมีด้ายเส้นบางพันรัดร่างกายไว้
แน่นหนาอย่างบอกไม่ถูก แล้วเหล้าก็ช่วยคลายด้ายเส้นนั้น พอเมาแล้วก็ผล็อยหลับ
คล้ายกับร่วงตุ้บลงไป เป็นแบบนั้นแล้วสบายใจดี
สายลมจากแม่น�้าในเดือนธันวาคมอันหนาวเย็นดุจน�้าแข็งพัดเข้ามาทางหน้าต่าง
ที่เปิดอ้าจนเส้นผมด้านหน้าพลิ้ว
ภายนอกของร่างกายหนาวเหน็บ ส่วนภายในได้เหล้าดีกรีแรงสร้างความอบอุ่น
มากขึ้นเรื่อยๆ
นิอิโล่งอกกับความรู้สึกที่ผ่อนคลายลงทีละน้อย เขาเหม่อมองทิวทัศน์ด้วยความคิด
ที่ว่า หากรู้สึกแบบนี้ตลอดไปได้ก็ดีแท้ๆ แสงไฟด้านนอกส่องไปไม่ถึงบริเวณที่อยู่เลย
ตะพัก เขาจึงมองไม่เห็นผิวน�้า แต่ยังมีน�้าไหลอยู่ตรงนั้นแน่นอน แม่น�้าสายนี้เพียงพัดพา
ทุกสิ่งให้ไหลไปจนหมดสิ้นอย่างไม่หยุดหย่อน
ห้องที่เคยอาศัยเมื่อก่อนก็อยู่ริมแม่น�้าเหมือนกัน ก่อนหน้านั้น และก่อนหน้านั้น
ก็ด้วย เขาอาศัยอยู่ริมน�้าตามล�าพังมาตลอดเป็นเวลาถึงสิบปี นิอินึกถึงแม่น�้าที่บ้านเกิด
ซึ่งพัดความสุขทั้งมวลของตนให้ไหลไปกับสายน�้า เขาเกลียดเมืองนั้นเป็นที่สุด ทั้งที่เป็น
อย่างนั้น ท�าไมเขาถึงเลือกแต่ห้องที่อยู่ริมแม่น�้าก็ไม่รู้
ห้องนี้มีเพียงเฟอร์นิเจอร์ขนาดเล็กในจ�านวนเท่าที่จ�าเป็น แทบไม่ต่างกับสมัย
2 ห้องแบบ 2DK ประกอบด้วยห้องสองห้องกับพื้นที่ส�าหรับท�าอาหารและรับประทานอาหาร
30
