Page 39 - อ่านฟรี NEARLY EQUAL เมื่อรักของเราไม่เท่ากัน
P. 39
YUU NAGIRA
คงไม่หายเศร้าง่ายๆ”
“ผมเป็นฝ่ายถูกทิ้งหรอกนะ?”
“เอ๊ะ อย่างอาจารย์นิอิเนี่ยนะครับถูกทิ้ง?”
ต่างฝ่ายต่างกะพริบตา
“ผมเป็นฝ่ายถูกทิ้งประจ�านั่นละ”
“ผู้ชายเรื่องมากก็มีอยู่บนโลกนี้เหมือนกันนะครับ”
นิอิเอ่ยขอบคุณแล้วผุดยิ้มเยาะตัวเอง ถ้ารวมซาดะด้วยก็เคยคบหากับคนรักมา
สามคนแล้ว อีกฝ่ายเป็นคนบอกเลิกเขาเสมอ คนหนึ่งคบกันสมัยเรียนมหาวิทยาลัย ส่วน
อีกคนเริ่มคบหลังเข้าสู่สังคมการท�างาน พวกเขาเป็นคนธรรมดาทั่วไปอย่างยิ่งยวด
‘ขอให้ชีวิตของยาสุอากิมีความสุขตลอดไป ได้รักคนเยอะแยะ และได้รับความรัก
จากคนมากมายเลยนะ’
เวลาชอบใครสักคน เขาจะนึกถึงถ้อยค�าของแม่เสมอ
‘ความรักของเธอมันหนักเกินไป’
ค�าพูดของซาดะไล่ตามมาล่าช้ากว่านั้นเล็กน้อย แล้วในจังหวะนั้นเขาก็จะได้สติ
ทุกครั้ง
สิ่งที่ซาดะพูดพันเท้าของนิอิที่เตรียมจะวิ่งออกไปจนขยับเขยื้อนไม่ได้ หากต้องการ
ให้อีกฝ่ายรัก ก็ต้องไม่เรียกร้องจนเกินไป ไม่เข้าใกล้จนเกินไป และไม่รักมากจนเกินไป
พอเขาเว้นระยะห่างในระดับคงที่อยู่เสมอ หัวใจของคนรักก็จะไกลห่างออกไป
เรื่อยๆ
‘นายไม่ได้ชอบฉันใช่ไหมล่ะ’
คนรักสมัยเรียนมหาวิทยาลัยกล่าวเช่นนั้นก่อนตีจาก
‘นอกจากตัวเองแล้ว เธอรักใครไม่เป็นหรอก’
ตอนคนรักที่คบกันหลังเข้าสู่สังคมการท�างานบอกเช่นนั้น ความรู้สึกยอมแพ้
อย่างน่าประหลาดก็แผ่ตัวอยู่ในใจ
พอรุกมากก็ท�าให้อีกฝ่ายกลัว แต่พอถอยอีกฝ่ายก็ตีจาก ท่าทางตนจะรักใครใน
ระดับพอดีไม่เป็น เพิ่งรู้ว่าการรักใครก็ต้องอาศัยพรสวรรค์ด้วยเหมือนกัน
“คงเจอคนที่ไม่เหมาะกับตัวเองน่ะครับ”
35
