Page 43 - อ่านฟรี NEARLY EQUAL เมื่อรักของเราไม่เท่ากัน
P. 43
YUU NAGIRA
ตัวสั้นที่สวมใส่ท�าให้เจ้าตัวดูอ่อนกว่าวัย อากัปกิริยาโบกไม้โบกมืออย่างดีใจเมื่อเห็นนิอิ
ดูราวกับนักศึกษามหาวิทยาลัย
“สวัสดีปีใหม่ครับ ปีนี้ก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ”
ปลายจมูกของคุนิทาจิผู้กล่าวทักทายอย่างซื่อตรงต่อหน้าที่นั้นแดงเรื่อ ความ
รู้สึกของนิอิที่ด�าดิ่งตั้งแต่เช้าจึงลอยขึ้นมา
ขณะอยู่ในรถไฟที่แล่นสู่ใจกลางเมือง ทั้งคู่รายงานให้กันและกันฟังว่าท�าอะไรกัน
บ้างช่วงสิ้นปีจนถึงขึ้นปีใหม่ คุนิทาจิพักอยู่แมนชั่นของน้องสาวที่ฮาจิโอจิเป็นเวลาสามวัน
ไม่ใช่แค่ปีใหม่ แต่เห็นบอกว่าช่วงหยุดยาวเดือนพฤษภาคมและช่วงโอบ้งในฤดูร้อน
สองพี่น้องก็ใช้เวลาอยู่ด้วยกันเหมือนกัน
พี่ชายอายุยี่สิบหกกับน้องสาวอายุยี่สิบสี่ใช้เวลาอยู่ด้วยกันสองคนช่วงหยุดยาว
เป็นประจ�าทุกปี พี่น้องยิ่งสนิทกันเท่าไรยิ่งดีก็จริง แต่ทั้งคู่ไม่ใช้เวลากับคนรักบ้างหรือ
“พวกผมมีปัญหากับพ่อแม่น่ะนะ”
คุนิทาจิพูดเสริมโดยไม่ให้ดูจงใจเอ่ยถึงประเด็นนั้นจนเกินไป
“อ๋อ ผมก็เหมือนกัน”
นิอิก็ตอบในลักษณะเดียวกัน
“แต่ละบ้านก็มีปัญหาคนละแบบเนอะ”
คุนิทาจิหันไปยิ้มบางกับทัศนียภาพ แล้วประเด็นดังกล่าวก็จบลงตรงนั้น
เห็นทิวทัศน์ยามบ่ายที่เป็นสีเทาอมฟ้าดูสดใสของใจกลางเมืองจากหน้าต่างรถไฟ
รถไฟเลี้ยวจนร่างของพวกเขาโยกตามเป็นครั้งคราว ระหว่างนั้นทั้งสองคนคุยสัพเพเหระ
พลางเอนร่างไปในทิศทางเดียวกัน
ภาพยนตร์เรื่องนี้ดีมาก แม้จะมีมนุษย์เป็นตัวละคร แต่กลับไม่เห็นมนุษย์บน
จอภาพ ด้วยความที่ใช้สายตาของตัวละครต่างกล้อง จึงท�าให้รู้สึกเหมือนกับว่ามันคือ
เรื่องราวของคนดูที่รับชมอยู่ นิอิดูภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นครั้งที่สามแล้ว ถึงกระนั้นก็ถูก
ดูดกลืนเข้าไปในโลกอันเป็นดั่งฝันร้ายที่งดงามจนเกินไปและตกลงสู่เขาวงกตมืดสลัวโดยที่
ตัวเองไม่รู้ตัวเลย
หลังภาพยนตร์จบลง ทั้งคู่เข้าไปนั่งในร้านกาแฟที่อยู่ใกล้ๆ พิจารณาจากภาพลักษณ์
ของคุนิทาจิแล้ว นึกว่าเขาจะชอบความชัดเจนตรงประเด็นเสียอีก ทว่านิอิก็ต้องผิดคาด
39
