Page 30 - อ่านฟรี ความรักเปรียบเหมือนรูโดนัท
P. 30
ความรักเปรียบเหมือนรูโดนัท
จากนั้นคุราบายาชิแทบไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
“...ไม่จริงน่า”
ทานากะ ชายหนุ่มผู้รับผิดชอบขั้นตอนแต่งหน้าโดนัทที่ยืนอยู่ข้างๆ พึมพ�าออกมา
ในชั่วพริบตา ริโอะทยอยท�า ‘คุณหมีในป่า’ เสร็จไปเรื่อยๆ ไว ไวเหลือเกิน ไม่ได้
ไวอย่างเดียวแต่ยังเป๊ะ ไม่ทันไร ‘คุณหมีในป่า’ ก็หล่นปุๆ มาเรียงรายอยู่ในถาดราวกับใช้
แม่พิมพ์กด
ไม่น่าเชื่อ
ให้พูดตามตรงก็คือตะลึงไปเลย
“ผู้จัดการ โดนัทที่เป็นฐานหมดแล้วครับ”
“อะ...อืม ตอนนี้ฝั่งโน้นก�าลังเตรียมอยู่...ไม่สิ เดี๋ยวก่อน ยังไม่ได้ชั่งดูสักชิ้นเลย
นี่นา ลองสุ่มมาชั่งหนึ่งในสามจะได้เช็กปริมาณครีม”
“เท่ากันครับ”
“ยังไม่ชั่งแล้วจะรู้ได้ไง”
“เอ๊ะ ก็ท�าเหมือนกันหมดนี่นา?”
ต่อให้บอกว่าเหมือนกันหมดก็เถอะ...ไปเอาความมั่นใจนั้นมาจากไหน พอโดน
ตอกกลับเหมือนกับจะบอกว่าเสียเวลา คุราบายาชิจึงออกค�าสั่งประหนึ่งปรี๊ดขึ้นมา
“ต่อให้เหมือนกันหมดก็ต้องชั่ง ชั่งเพื่อเช็กดูว่าเท่ากันไหมซะ เพราะคู่มือก�าหนด
มาแบบนั้น”
เมฆลอยละล่อง
ลอยจากซ้ายไปขวา จากทิศใต้ไปทิศเหนือ
เมฆลอยละล่องไร้เสียงอยู่อีกฟากฝั่งหนึ่งของหน้าต่าง ราวกับก�าลังบ่งบอกถึง
สภาพเวลาที่ล่วงเลย
กระแสของเวลานั้นไม่คงที่ ช้าบ้าง เร็วบ้าง ต่างกันไปตามความรู้สึกของแต่ละ
คน
อาจารย์สอนภาษาญี่ปุ่นเคยพูดไว้ ไม่รู้ว่าตอนนั้นพูดถึงอะไรอยู่ก่อน จากนั้น
ค่อยพูดว่า “พออายุมากขึ้น ปีปีหนึ่งก็ผ่านไปไวเหลือเกิน จนรู้สึกเหมือนพริบตาเดียวก็
26
