Page 18 - อ่านฟรี รักเมื่อวันวาน
P. 18
่
รักเมือวันวาน
โดยอัตโนมัติ จนกระทั่งวันหนึ่งขณะกลับจากท�างานพิเศษ รุ่นพี่มายามะก็เป็นฝายสารภาพ
รัก... เมื่อเล่าถึงตรงนั้น ทาคาระก็รู้สึกสะดุดใจอย่างแรง
“รุ่นพี่มายามะเป็นฝายสารภาพ?”
พอถามออกไปโดยไม่ทันคิด เจ้าตัวก็ถลึงตาใส่ ทาคาระจึงหุบปากเงียบ เขาตกใจ
ทั้งเรื่องที่รุ่นพี่มายามะเป็นเกย์ และเรื่องที่คนท่าทางน่ากลัวเช่นนี้เป็นฝายสารภาพรักก่อน
ราวกับสาวน้อย ทาคาระรู้สึกทะแม่งๆ เหมือนกับก�าลังโดนแกล้งจัดฉากหลอก
“มายะจังตอนนั้นน่ารักชะมัด หน้างี้แดงแจ”
สุวะซุกหน้าลงจุมพิตเรือนผมสีน�้าตาลของรุ่นพี่มายามะ แก้มของรุ่นพี่พลัน
แดงซ่าน สีแดงบนใบหน้าเด่นชัดขึ้นเรื่อยๆ ในอ้อมกอดของสุวะ
...เอะ?
ท่าทีซึ่งแตกต่างจากท่าทีรุนแรงที่มีต่อตนเองนั้นดึงดูดสายตาของทาคาระ
พอจ้องมองนิ่งๆ สายตาก็สบกับรุ่นพี่มายามะเข้า ซวยแล้วไง โดนเตะอีกแหงๆ ทว่า
ทาคาระยังไม่ทันได้เตรียมตัวรับมือ รุ่นพี่มายามะกลับเป็นฝายหลบตาก่อน อีกฝาย
ก้มหน้างุดราวกับจะซ่อนใบหน้าที่แดงก�่า
“ตอนแรกฉันก็ผงะเหมือนกัน เพราะคิดว่าถึงอย่างไรก็เป็นผู้ชาย...”
สุวะเล่าต่อด้วยท่าทางสนุกสนานโดยไม่ทันสังเกตว่าคนรักในอ้อมแขนก�าลังท�าตัว
น่ารักแค่ไหน รุ่นพี่มายามะหน้าแดงก�่าจนถึงใบหู
“แต่มายะจังหน้าสวย พออยู่ท่ามกลางแสงไฟตอนกลางคืนแล้วท�าเอาแทบ
เป็นลม พอเห็นว่าน่ารักดี ฉันก็เป็นฝายจูบก่อนซะแล้ว...”
จู่ๆ รุ่นพี่มายามะก็ลุกพรวดพราด ทาคาระเผลอตั้งการ์ดเพราะนึกว่าอีกฝายจะ
อาละวาด แต่รุ่นพี่มายามะกลับมองลงมาที่ทาคาระด้วยใบหน้าแดงก�่าพลางพึมพ�าว่า
“ห้องน�้า”
“เอ?”
“ห้องน�้าอยู่ไหน”
“อะ ออกจากห้องแล้วเปดประตูทางขวา ครับ”
รุ่นพี่มายามะหมุนตัว ก้าวยาวๆ ออกไปจากห้อง ทาคาระรับรู้ถึงวี่แววของ
อีกฝายผ่านก�าแพงพลางนึกสงสัยว่า เมื่อกี้นี้คงเขินสินะ? ฝายสุวะก็เข้ามากระซิบกระซาบ
16
