Page 30 - อ่านฟรี เหมันต์หวนรัก
P. 30
่
บททีห้า
ตอนที่โจวเหยี่ยนตื่นขึ้นมาก็เลยช่วงว่าราชการตอนเช้าไปแล้ว แต่ไหนแต่ไร
เขาไม่เคยนอนตื่นสายมาก่อน อาจเพราะเมื่อคืนดื่มสุราและยังได้เติมเต็มความ
ปรารถนาที่สะสมมาหลายวัน เขาได้ผ่อนคลายในคราวเดียว ทั้งยังจัดการซ่งหว่านซาน
ครั้งแล้วครั้งเล่าตลอดคืน จึงจมดิ่งสู่ห้วงความฝันอันลึกล�้าไปในที่สุด และยังพลาด
การว่าราชการช่วงเช้าอีกด้วย
ตัวของซ่งหว่านซานนั้นเขาไม่เห็นแม้แต่เงา อีกฝั่งหนึ่งของเตียงเย็นเล็กน้อย
โจวเหยี่ยนจ้องเขม็งขมวดคิ้วมุ่น จากนั้นก็ตะโกนเสียงดัง “โจวอัน”
โจวอันโค้งแล้วเข้ามาในห้องก่อนจะเอ่ยโดยไม่ต้องรอให้โจวเหยี่ยนถาม
“ใต้เท้าซ่งตื่นแต่เช้าแล้วพ่ะย่ะค่ะ เดินกะโผลกกะเผลกไปที่เรือนท่านหมอจางแล้วอุ้ม
คุณชายน้อยไป เอาหมวกไม้ไผ่ที่คอกม้าก่อนออกจากจวนไปด้วยพ่ะย่ะค่ะ”
โจวเหยี่ยนชะงักก่อนลงจากเตียง คิดเล็กน้อยแล้วว่า “หาคนสักสองสามคน
ตามไป ไม่ต้องเปิดเผยตัว แค่อย่าให้เกิดเรื่องก็พอ”
โจวอันก้มหน้ารับค�าสั่ง จากนั้นก็ถอยออกไป
โจวเหยี่ยนถอนหายใจ จัดเสื้อผ้าเล็กน้อยแล้วก็เข้าไปที่ห้องด้านใน
ฉากกั้นห้องด้านในเปิดออก ปกติแล้วคนอื่นจะไม่รู้ว่าด้านในยังมีห้องอีก
28
