Page 17 - อ่านฟรี เหมันต์หวนรัก
P. 17
ฉู่เฉียว
อาจารย์ท่านนั้นไม่ได้รอดูเขารับพระราชทานยศศักดิ์เงินทอง เพราะท่าน
เสียชีวิตไปก่อนจากการตรากตร�าท�างานกว่าหลายปี แต่ซ่งหว่านซานมีสวรรค์คุ้มครอง
ความสามารถของเขาโดดเด่นจากผู้เข้าสอบนับพันนับหมื่นจนถูกประกาศรายชื่อ
เป็นผู้สอบได้จอหงวน
ซ่งหว่านซานรู้จักชื่อของโจวเหยี่ยนครั้งแรกเมื่อวันที่ได้รับพระราชทาน
ศักดินา
วันนั้นเป็นวันมงคลอันหาได้ยากยิ่ง เมฆขาวแผ่กระจายบนผืนฟ้า พลับเงิน
ร่วงหล่นเต็มพื้น ซ่งหว่านซานสวมชุดบัณฑิตจอหงวนสีแดงสด คุกเข่าฟัง
พระราชโองการอยู่ที่ต�าหนักหลวง เพียงช้อนตาขึ้นมองเล็กน้อยก็มองเห็นโจวเหยี่ยน
ที่ยืนอยู่หน้าสุด
เวลานั้นโจวเหยี่ยนได้รับแต่งตั้งเป็นหย่งอันอ๋อง เขายืนร่วมกับหย่งนิ่งอ๋อง
ซึ่งเป็นน้องชายฝาแฝด หรือก็คือฮ่องเต้ในขณะนี้ พวกเขาสวมชุดขุนนางเหมือนกัน
ดูแล้วไม่ผิดแผกแตกต่างกันแม้แต่น้อย
ทว่าซ่งหว่านซานกลับสามารถแยกแยะได้อย่างชัดเจน เพราะก่อนสอบเขา
ได้พบกับโจวเหยี่ยนครั้งหนึ่ง
วันนั้นเขาได้รับเชิญจากเพื่อนสองสามคนเพื่อไปดื่มสุรา ตอนที่ข้ามสะพานแดง
ที่ถนนตะวันตกเขาเห็นคนขี่ม้าขาวค่อยๆ เดินผ่านมา หญิงสาวข้างกายต่างนิ่งงัน
แม้แต่เพื่อนที่มาด้วยกันก็พูดไม่หยุดว่า “คุณชายช่างงามสง่าเสียจริง”
หากแต่ซ่งหว่านซานไม่ได้คิดเช่นนั้น คนที่อยู่บนม้าขาวขมวดคิ้วครั้งแล้ว
ครั้งเล่า ยามมองเขานั้นดวงตาเต็มไปด้วยแววหยอกเย้า เขาจึงไม่ชอบคนคนนี้อย่าง
ประหลาด
กระทั่งเข้ารับพระราชทานศักดินาถึงทราบว่าคนคนนี้คืออ๋องท่านหนึ่ง ดวงตา
ของหย่งนิ่งอ๋องดูใสกระจ่าง แต่ดวงตาของคนผู้นี้กลับมีแววหยอกเย้า เพียงครู่เดียว
3 ก้งซื่อ เป็นต�าแหน่งที่ใช้เรียกคนที่สอบรับราชการของส่วนกลางได้ที่หนึ่ง
15
