Page 21 - อ่านฟรี เหมันต์หวนรัก
P. 21
ฉู่เฉียว
นั่งอยู่ที่โต๊ะหินในลานบ้านก็ถึงกับตะลึงงัน มุมปากยกขึ้นเอ่ยประโยคหนึ่ง “ใต้เท้าซ่ง
ช่างงดงามเสียจริง”
ซ่งหว่านซานได้ยินประโยคนี้ก็เขินอายจนใบหน้าแดงซ่านไปครู่หนึ่ง เขา
ลุกขึ้นถวายค�านับแล้วว่า “หว่านซานมาเพื่อขอบพระทัยท่านอ๋องเป็นพิเศษ”
โจวเหยี่ยนไม่ได้รับค�า เพียงนั่งลงรินสุราให้ตนเองก่อนจะค่อยๆ กล่าว
“ใต้เท้าซ่งคิดจะขอบคุณข้าอย่างไรหรือ”
ซ่งหว่านซานนิ่งงัน ท�าท่าคล้ายก�าลังครุ่นคิดเล็กน้อยแล้วว่า “หากท่านอ๋อง
มีเรื่องใดต้องการให้หว่านซานท�า หว่านซานจะกระตือรือร้นปฏิบัติตามอย่างไม่
อิดออด”
โจวเหยี่ยนดื่มอีกจอกแล้วยิ้ม ผ่านไปเนิ่นนานซ่งหว่านซานก็ไม่ได้รับค�าตอบ
จึงช้อนตาขึ้นมอง โจวเหยี่ยนลุกขึ้นใช้มือเดียวค�้าโต๊ะ อีกมือยื่นมาถึงใบหน้าของเขา
ซ่งหว่านซานไม่ทันได้ตอบสนองไปชั่วขณะก็ถูกโจวเหยี่ยนบีบคางเอาไว้
เมื่อซ่งหว่านซานรู้สึกถึงความเจ็บจึงมีปฏิกิริยา ถามด้วยความตะลึงงัน
“ท่านอ๋องทรงท�าเช่นนี้หมายความว่าอย่างไร...”
โจวเหยี่ยนเหลือบตา มองกวาดไปทั่วใบหน้าของเขาอย่างละเอียดแล้ว
ค่อยๆ เอ่ย “ใต้เท้าซ่งบอกว่าไม่ว่าสิ่งใดก็ยินยอมท�าเพื่อข้าได้ทั้งสิ้น ถ้าเช่นนั้น...”
เขาหยุดไปเล็กน้อยแล้วก็พูดอีก “หากข้าต้องการให้เจ้าหลับนอนกับข้าเล่า ใต้เท้าซ่ง
เจ้าจะท�าหรือไม่”
ซ่งหว่านซานเบิกตากว้างมองเขา โจวเหยี่ยนโน้มตัวมางับริมฝีปากล่างของ
ซ่งหว่านซานเอาไว้แล้วดูดเบาๆ จากนั้นก็เอ่ยถามซ�้าด้วยเสียงงึมง�าไม่ชัดเจน “ใต้เท้าซ่ง
เจ้าจะท�าหรือไม่”
ซ่งหว่านซานค่อยๆ ขมวดคิ้วแล้วยื่นมือออกไปผลักโจวเหยี่ยนอย่างแรง
แต่โจวเหยี่ยนกลับกัดริมฝีปากของเขาเอาไว้อย่างแรงไม่ยอมปล่อย ริมฝีปากมีเลือด
ออก ทว่าซ่งหว่านซานยังคงผลักดันอย่างไม่สนใจใดๆ ทั้งสิ้น เมื่อเห็นว่าริมฝีปาก
นั้นใกล้จะถูกกัดจนเนื้อหลุดออกมาเต็มที โจวเหยี่ยนก็ค่อยๆ ผ่อนลมหายใจแล้ว
19
