Page 24 - อ่านฟรี เหมันต์หวนรัก
P. 24
เหมันต์หวนรัก
เป็นพ่อค้าขนานแท้ ครั้งนี้ติดเอาไว้ก็ต้องใช้คืน ข้าเองก็ไม่ต้องการท�าให้ใต้เท้าซ่ง
ล�าบาก ครั้งก่อนหนเดียวน่าจะเพียงพอแล้ว ใต้เท้าซ่งคิดเห็นอย่างไร”
ซ่งหว่านซานเงียบงันไม่ตอบค�า โจวเหยี่ยนหรี่ตามอง ผ่านไปเนิ่นนานจึง
ได้ยินเสียงซ่งหว่านซานเอ่ยเบาๆ ขณะหลุบตาลง “โปรดอภัยที่ข้ายากจะท�าตาม”
โจวเหยี่ยนประคองใบหน้าซ่งหว่านซานแล้วค่อยๆ โน้มเข้าใกล้จนบางส่วน
ของร่างกายพลันแนบติด ซ่งหว่านซานไม่อาจขยับเขยื้อนแม้แต่น้อย เขามองความ
ตะลึงงันที่สะท้อนอยู่ในดวงตาของโจวเหยี่ยน โจวเหยี่ยนจุมพิตริมฝีปากของเขา
อีกครั้งแล้วว่า “แต่ข้ารู้สึกว่าครั้งนี้ใต้เท้าซ่งคงต้องคืนที่ติดค้างเอาไว้แล้ว”
ร่างที่แข็งทื่อของซ่งหว่านซานถูกโจวเหยี่ยนอุ้มกลับเข้าไปในเรือน โจวอัน
อยู่หลังประตู เมื่อเห็นภาพนี้เขาก็ไม่ได้ตกใจแต่อย่างใด เพียงแค่ก้มหน้าแล้วเอ่ย
“ท่านหมอจางเพิ่งกล่อมคุณชายจื่อหวาหลับไป เห็นใต้เท้าซ่งไปนานไม่กลับ เด็กไม่มี
ผู้ใดดูแลเลยรับเด็กไปที่เรือนของเขาแล้ว ด้วยเหตุนี้บ่าวจึงมาแจ้งพ่ะย่ะค่ะ”
โจวเหยี่ยนหัวเราะเล็กน้อยแล้วว่า “รู้แล้ว เจ้าไปเถิด” จากนั้นมองซ่งหว่านซาน
พลางเอ่ย “ลูกชายเจ้ารู้ความนัก”
ซ่งหว่านซานเห็นโจวอันไปแล้วก็ปิดประตู เขาหันไปมองโจวเหยี่ยนแล้วเอ่ย
“หากครั้งนี้ข้าท�าตามประสงค์ของท่านอ๋อง ต่อไปเราคงไม่ติดค้างกันแล้วใช่หรือไม่”
โจวเหยี่ยนนิ่งงันก่อนพยักหน้าแล้วว่า “ย่อมเป็นเช่นนั้น”
ซ่งหว่านซานหลับตาเนิ่นนานจึงเอ่ย “ข้าจะเชื่อฟังท่านอ๋อง ขอท่านอ๋อง
อย่าได้ท�าร้ายจื่อหวา เขายังเล็กนัก”
โจวเหยี่ยนนิ่งงัน จู่ๆ ก็ถีบประตูห้องนอนเปิดออกแล้วว่า “เรื่องนั้นต้องดูว่า
ใต้เท้าซ่งท�าตัวดีหรือไม่แล้ว”
22
