Page 25 - อ่านฟรี บ่าวมารร้อยเล่ห์ 2 (เล่มจบ)
P. 25
àËÁ»ҪÒ
àËÁ»ҪÒ
“เดิมทีไม่ทราบ พอใต้เท้าเถี่ยพูดจึงย่อมทราบเองขอรับ” เซียวฟาง
ตอบ
เถี่ยเจี้ยนอันหงุดหงิด
เหลยฮว่างเอ่ยว่า “เจ้าฉลาดหลักแหลมจริงเสียด้วย”
“น่าละอาย” เซียวฟางหัวเราะ “เดิมทีไม่เคยนึกถึงตัวท่าน เนื่องจาก
จนบัดนี้ศิลาเฟิงตูยังคงตั้งอยู่ในต�าหนักพญายมที่เฟิงตู แต่เมื่อลองคิดดูแล้ว
ท่านอายุสั้น ถึงกระนั้นกลับมียอดวิชาติดกาย หากมิใช่ศิลาเฟิงตูช่วยต่อ
ลมหายใจ ใต้หล้านี้ยังจะมีของสิ่งใดที่ก่อให้เกิดเหตุการณ์อันน่าอัศจรรย์
เช่นนี้อีกเล่า?”
“เป็นเช่นนั้นจริง”
“เช่นนั้นท่านให้ข้าได้หรือไม่?”
เหลยฮว่างคิดแล้วคิดอีกก่อนจะผงกศีรษะ “ได้”
“คุณชาย! ท่าน...”
เหลยฮว่างยกมือขึ้นหยุดยั้งค�าพูดเขาเอาไว้ ยังคงกล่าวกับเซียวฟาง
ต่อไป “สังหารฉยงซานหลาง ช่วยเหลือท่านอองจู ทลายยมโลก ขอเพียงเจ้า
ท�าได้ ข้ามอบศิลาเฟิงตูให้เจ้าจะเป็นอันใด”
เซียวฟางหัวเราะฮ่าๆ เสียงดัง ปรบมือแล้วเอ่ยว่า “ใต้เท้าเหลย
เป็นผู้มีจิตใจค�านึงถึงความยุติธรรมในใต้หล้าจริงด้วย ท�าให้ชาวบ้านเช่นข้านี้
อดเปรียบเทียบจนเห็นความด้อยกว่าไม่ได้” จากนั้นเขาเก็บรอยยิ้ม พูด
ออกมาทีละค�าๆ ว่า “ข้ารับปากท่าน จะต้องกระท�าสามเรื่องนี้ให้ส�าเร็จ”
“ดี” เหลยฮว่างยื่นมือที่ซูบผอมและอ่อนแรงออกมาพร้อมดึงตรวน
23
