Page 28 - อ่านฟรี บ่าวมารร้อยเล่ห์ 2 (เล่มจบ)
P. 28

º‹ÒÇÁÒÃ
                º‹ÒÇÁÒÃÃŒÍÂàŋˏÌÍÂàŋˏ 2




                 เจียงเสี่ยวฮวากับเหอตูอู่สบตากันด้วยความจนใจอยู่ด้านหลังเซียวฟาง

                 โรคบุปผาเดียวดายชมเชยตนเอง ของท่านประมุขนี้มาอีกแล้ว
                                           5
                 เมื่อไรถึงจะหาย?

                 เกรงว่าคงรักษาไม่หายเสียแล้ว

                 “อย่านึกว่าพวกเจ้าขยับแต่ริมฝีปากแล้วข้าจะไม่รู้สิ่งที่พวกเจ้าวิพากษ์

           วิจารณ์อยู่ในใจนะ” เซียวฟางกล่าวขึ้นมาโดยพลัน

                 ทั้งสองคนตกใจจนต้องรีบเบือนสายตาออกไป ก่อนเจียงเสี่ยวฮวาจะ
           พุ่งทะยานร่างหลายครั้งแล้วไปซ่อนตัวอยู่ในปา

                 “เสิ่นเฮ่าที่อยู่ทางนั้นเป็นเช่นไรบ้าง?”

                 “ก่อนหน้าได้กระท�าตามค�าสั่งของท่านประมุข ส่งองครักษ์เงาติดตาม
           สถานการณ์ตอนนี้ ว่ากันว่าปกติดีทุกอย่างขอรับ” เหอตูอู่ตอบ

                 “อืม” เซียวฟางผงกศีรษะ ทันใดนั้นก็เอ่ยถามขึ้นมาอีกว่า “ส่งผู้ใด?”

                 “เอ่อ...ส่ง ส่งมู่หรงชุนกวงไปขอรับ...”

                 เซียวฟางเท้าสะดุด หยุดท่าทันที เขาหันหน้ากลับมาพร้อมพูดว่า

           “เจ้าไม่พอใจเสิ่นเฮ่ามากเพียงใด?”
                 เหอตูอู่ไอคราหนึ่ง กล่าวด้วยสายตาเปล่งประกาย “นับว่าถึงคราวได้

           ใช้งานชุนกวงเสียทีขอรับ ลัทธิไร้ประมาณหาใช่สถานที่ที่เลี้ยงดูคนโดยเปล่า





           4  หมีเตี๋ย คือ โรสแมรี เป็นพืชสมุนไพรชนิดหนึ่ง มีกลิ่นหอมและเขียวอยู่ตลอดปี ดอกมีหลายสี เช่น
           สีขาว สีชมพู สีม่วง หรือสีฟา ใช้ปรุงอาหารท�าให้มีกลิ่นหอม
           5  บุปผาเดียวดายชมเชยตนเอง เป็นส�านวน หมายถึง หลงตัวเอง เนื่องจากเซียวฟางชมกลิ่นดอกไม้
           บนศิลาเฟิงตูเพื่อเยินยอความส�าเร็จของตนเอง จึงยกส�านวนนี้มากระทบกระเทียบ
           26
   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33