Page 31 - อ่านฟรี บ่าวมารร้อยเล่ห์ 2 (เล่มจบ)
P. 31
àËÁ»ҪÒ
àËÁ»ҪÒ
ต่อให้เป็นเสิ่นเฮ่าก็ท�าได้เพียงปล่อยเขาไป
การเดินทางมาเฟิงตูยังคงราบรื่นตลอดเส้นทาง ใช้เรือเล็กล�าหนึ่ง
เดินทางทวนน�้าสามวันก็ถึงท่าเรือเฟิงตู จากนั้นเดินทางขึ้นไปอีกหนึ่งลี้จะถึง
โรงเตี๊ยมที่ใช้เอนกายซึ่งมู่หรงชุนกวงตระเตรียมเอาไว้
เสิ่นเฮ่านอนลงบนเตียงทั้งชุด มู่หรงชุนกวงเสร็จธุระแล้วก็ถอยออกไป
เขาพลิกตัวไปมา ถึงกระนั้นไม่ว่าอย่างไรก็ไม่อาจนอนหลับได้
ได้ยินเพียงเสียงแว่วมาจากบนถนนภายนอกโรงเตี๊ยมดัง ‘ผ่าง! ผ่าง!’
สองครา ต่อมาก็เป็นเสียงฆ้องอีกสักระยะหนึ่ง
“ยามสองประตูผีเปิด ดื่มน�้าแม่น�้าลืมเลือนข้ามสะพานไน่เหอ ยศถา
บรรดาศักดิ์ชาติก่อนกี่พันหู นรกสิบขุมบุญบาปมาก” ได้ยินคนบอกโมงยาม
7
ผู้นั้นท่องเสียงแผ่วเบา ภายในเสียงเผยปราณอัปมงคลเสียดแทงกระดูก
เย็นเยียบจนท�าให้สั่นสะท้านอยู่ตลอด
นรกแบ่งเป็นสิบแปดขุม แล้วเหตุใดถึงพูดว่า ‘นรกสิบขุมบุญบาป
มาก’? 8
เสิ่นเฮ่าผุดลุกขึ้นมาในบัดดล
7 หู เป็นเครื่องตวงของจีน แต่เดิม 1 หู เท่ากับ 10 โต่ว ต่อมาในราชวงศ์หมิงเปลี่ยนเป็น 5 โต่ว
ซึ่งเท่ากับประมาณ 50 ลิตร
29
