Page 32 - อ่านฟรี บ่าวมารร้อยเล่ห์ 2 (เล่มจบ)
P. 32

º‹ÒÇÁÒÃÃŒÍÂàŋˏÌÍÂàŋˏ 2
                º‹ÒÇÁÒÃ




                 เมื่อผลักหน้าต่างมองออกไป เบื้องนอกมีหมอกหนาขนาดใหญ่ ภายใน

           ความมืดทะมึนไอหมอกหนาทึบ เห็นเพียงจุดสว่างดวงหนึ่งค่อยๆ หายวับ ณ
           สถานที่อันห่างไกล แสงโคมสีเหลืองเลือนรางสาดกะพริบ ดุจลูกไฟวิญญาณ

           จากนรกภูมิเยี่ยงนั้น

                 เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง

                 จากนั้นหยิบกระบี่จิงหงและเหินร่างออกทางหน้าต่าง มุ่งตรงไปยัง

           แสงโคมประทีปนั้น
                 ขึ้นๆ ลงๆ หลายครา โคมประทีปดวงนั้นมุ่งตรงไปเบื้องหน้าราว

           สามร้อยก้าว เสิ่นเฮ่ารวดเร็วโคมประทีปก็รวดเร็ว เสิ่นเฮ่าหยุดโคมประทีป

           ก็หยุดคล้ายก�าลังรอคอยเขาอยู่ ทั้งเหมือนไม่ให้เขาติดตามเยี่ยงนั้น
                 เสิ่นเฮ่าเดินทางไปครู่หนึ่งก็รั้งฝีเท้า เงยหน้าขึ้นมองท้องฟา นภากาศ

           ไร้ซึ่งจันทรา ทว่าบนเส้นทางกลับมิได้มืดมิด มีแสงหรุบหรู่อะไรบางอย่างที่

           ท�าให้รอบด้านปรากฏแสงสีเทารางๆ ตลอดทางปลอดคนเดินทาง ประตูใหญ่

           โดยรอบต่างปิดสนิท ไม่มีที่ใดที่มีแสงไฟ

                 โคมประทีปดวงนั้นหยุดลงเบื้องหน้า
                 เสิ่นเฮ่ากระชับกระบี่จิงหงที่อยู่ในมือ สาวเท้ายาวๆ ไปเบื้องหน้าโดย






           8  นรกสิบขุม เป็นความเชื่อของจีนที่ได้รับอิทธิพลมาจากศาสนาพุทธ โดยนรกแต่ละขุมจะมีพญายมคอย
           ดูแลและพิพากษาโทษ ขณะที่ความเชื่อเรื่องนรกสิบแปดขุมเริ่มขึ้นในสมัยราชวงศ์ถังจากคัมภีร์เวิ่นตี้อวี่
           กล่าวถึง 134 ขุมนรกย่อยซึ่งจัดอย่างง่ายเป็น 18 ขุมนรกที่ผู้กระท�าบาปจะต้องพบกับความเจ็บปวด
           ทรมานเสมือนยังมีชีวิต เมื่อจบการลงโทษรอบหนึ่งร่างกายจะคืนสภาพกลับมาเพื่อรับโทษทัณฑ์วนเวียน
           ซ�้าอีก
           30
   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36