Page 30 - อ่านฟรี บ่าวมารร้อยเล่ห์ 2 (เล่มจบ)
P. 30
º‹ÒÇÁÒÃ
º‹ÒÇÁÒÃÃŒÍÂàÅ‹ËÃŒÍÂàÅ‹Ë 2
คล้ายความหนาวเหน็บเย็นชาของฤดูเหมันต์
ถึงกระนั้นกลับช่วยเหลือคุณชายผู้ไม่ใส่ใจทุกสิ่งเช่นเสิ่นเฮ่านี้จัดการ
การด�ารงชีวิตหลายๆ อย่างไปได้มากจริงๆ เสิ่นเฮ่ามองดูเขาต่อรองราคาเช่า
เรือเดินทางกับผู้อื่น ซื้อหาเสื้อผ้าอาภรณ์ที่ใช้ส�าหรับเดินทางรวมถึงอาหารแห้ง
และยาอย่างรวดเร็วเรียบร้อย ทั้งยังส่งนกพิราบสื่อสารไปยังเมืองเฟิงตู จัดการ
นัดหมายการต้อนรับดูแล
เดิมทีหากเป็นเสิ่นเฮ่าออกโรงจัดการด้วยตนเอง เกรงว่าคงต้องเป็น
เรื่องน่าปวดเศียรเวียนเกล้าอยู่หลายเดือน ครั้นมีมู่หรงชุนกวงแล้วกลับจัด
เตรียมพร้อมสรรพได้ภายในระยะเวลาสิบวัน
เสิ่นเฮ่าต้องขอบคุณเขา
มู่หรงชุนกวงหน้าตาบึ้งตึงกล่าวออกมาว่า “ผู้น้อยกระท�าหน้าที่อย่าง
เต็มที่ ประมุขยุทธภพ ท่านต้องการประชดว่าผู้น้อยท�างานไม่ดีใช่หรือไม่
ขอรับ?”
หากเอ่ยถามเขาถึงก�าหนดการต่างๆ ก็ตอบกลับมาง่ายดายอย่างยิ่ง
อย่างเช่น...
“การเดินทางไปเฟิงตูครานี้ต้องใช้ระยะเวลากี่วัน?”
“ผู้น้อยไม่ทราบขอรับ”
“ระหว่างทางต้องหยุดพักเปลี่ยนพาหนะหรือไม่?”
“ผู้น้อยไม่ทราบขอรับ”
“บัดนี้มีข่าวของเซียวฟางหรือไม่?”
“ผู้น้อยไม่ทราบขอรับ”
28
