Page 24 - อ่านฟรี บ่าวมารร้อยเล่ห์ 2 (เล่มจบ)
P. 24
º‹ÒÇÁÒÃÃŒÍÂàÅ‹ËÃŒÍÂàÅ‹Ë 2
º‹ÒÇÁÒÃ
เหลยฮว่างมองเขาอยู่เนิ่นนาน จากนั้นพลันหัวเราะออกมาแล้วเอ่ย
ว่า “เจ้าพิษ เจ้าคิดมากเกินไปแล้ว ข้ามีฐานะเป็นมือปราบแห่งกวนจง ย่อม
ต้องส่งเจ้าถึงข้างกายเสิ่นเฮ่าเพื่อมิให้เจ้าต้องจบชีวิตไปอยู่แล้ว”
เซียวฟางแบมือ “น่าละอาย น่าละอาย กลับต้องให้ใต้เท้าเหลยคุ้มครอง
ไปส่งตลอดเส้นทาง เซียวฟางรู้สึกละอายใจเสียจริง”
เหลยฮว่างเอ่ยว่า “หากสามารถช่วยเหลือท่านอองจูออกมาได้ก็จะ
เป็นผลงานชิ้นใหญ่อย่างหนึ่ง หากมีค�าร้องขอ ข้าย่อมท�าให้พึงพอใจอย่าง
เต็มที่แน่”
เซียวฟางคล้ายรอคอยประโยคนี้ของเขาอยู่พอดี ดังนั้นจึงพูดขึ้นมา
ทันทีว่า “ดี ในเมื่อใต้เท้าเหลยมีค�ากล่าวเช่นนี้แล้ว เช่นนั้นเซียวฟางก็ไม่เกรงใจ”
“เชิญว่ามา”
เซียวฟางยื่นมือออกมาพร้อมยิ้มราวกับจิ้งจอกแล้วเอ่ยว่า “ขอใต้เท้า
เหลยโปรดมอบ ‘ศิลาเฟิงตู’ ซึ่งได้รับสมญานามว่า ‘หลบหลีกยมบาล บีบบังคับ
ผีน้อย’ ซึ่งเมื่อพกติดตัวแล้วจะไม่ต้องอยู่ในบัญชีเป็นตายมาให้ข้า”
ครั้นได้ยินค�ากล่าวนี้เถี่ยเจี้ยนอันก็มีโทสะ กล่าวด้วยเสียงแหบพร่า
ออกมาว่า “ศิลาเฟิงตูเป็นสิ่งที่ใช้รักษาชีวิตคุณชาย แล้วจะมอบให้กับเจ้า
ได้อย่างไรกัน?”
เซียวฟางหัวเราะพลางหันกลับไปมองเหลยฮว่าง “ใต้เท้าเหลยเห็นว่า
อย่างไร?”
เหลยฮว่างสงบเยือกเย็น เขาย้อนถามกลับไปว่า “เจ้ารู้ได้อย่างไรว่า
หินก้อนนี้อยู่ที่ตัวข้า”
22
