Page 19 - อ่านฟรี บ่าวมารร้อยเล่ห์ 2 (เล่มจบ)
P. 19
àËÁ»ҪÒ
àËÁ»ҪÒ
หลังจากเซียวฟางครุ่นคิดเล็กน้อยก็ค่อยๆ เอื้อนเอ่ยออกมาว่า
“เสิ่นเฮ่ากับข้าปะทะกันมากมายหลายครั้ง ความเป็นศัตรูต่อข้าน่าจะลดทอน
ลงและเพิ่มมิตรภาพขึ้นมาหลายส่วน เพียงแต่มิตรภาพนี้ยังไม่เพียงพอ ...ข้า
ต้องออกห่างจากตัวเขาสักระยะเป็นการชั่วคราว ให้เขาหวนร�าลึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้น
ก่อนหน้านี้อย่างช้าๆ ก็อย่างที่ว่ากันไว้ว่า ‘ห่างกันสักพักประหนึ่งได้วิวาห์
กันใหม่’ อย่างไรเล่า”
“โอย” เสียงพร�่าบ่นต�่าๆ ของเจียงเสี่ยวฮวาลอยมาตามอากาศ “จ�าเป็น
ด้วยหรือขอรับ?”
เซียวฟางแสร้งท�าเป็นไม่ได้ยิน ใบหน้าผุดรอยยิ้มแสนเย็นเยียบยิ่งนัก
เขาใช้น�้าเสียงที่ปราศจากความรู้สึกตอบกลับมาอย่างเย็นชา “จ�าเป็น จ�าเป็น
อย่างยิ่ง ก่อนเข้าสู่ยมโลก...เสิ่นเฮ่าต้อง...มีข้าอยู่ในใจ”
เจียงเสี่ยวฮวาฟงจนขนลุกขนพองไปทั้งร่างอยู่บนกิ่งไม้ เขาพูดเสียง
ค่อยกับเหอตูอู่ว่า “เห็นๆ อยู่ว่าท่านประมุขปล่อยให้เสิ่นเฮ่าท�าอะไรต่อมิอะไร
ขอเพียงเสิ่นเฮ่ามีเขาอยู่ในใจ ท่านประมุขก็ยอมให้ท�าอะไรได้ตามอ�าเภอใจรึ?”
เหอตูอู่มองเซียวฟางที่อยู่ด้านล่าง เอ่ยเหมือนครุ่นคิดอะไรบางอย่าง
“ก็อย่างที่ว่ากันว่า ผู้ที่อยู่ในสถานการณ์ย่อมไขว้เขวอย่างไรเล่า”
เหลยฮว่างร่างกายอ่อนแอยิ่งมาตั้งแต่เด็ก มีชีวิตจนเติบใหญ่ได้ถึง
เพียงนี้ก็ถือว่าอัศจรรย์ยิ่งแล้ว
17
