Page 18 - อ่านฟรี บ่าวมารร้อยเล่ห์ 2 (เล่มจบ)
P. 18
º‹ÒÇÁÒÃÃŒÍÂàÅ‹ËÃŒÍÂàÅ‹Ë 2
º‹ÒÇÁÒÃ
เอาไปแบ่งกันเถอะ”
เสิ่นเฮ่าที่อยู่ทางนั้นคล้ายชอกช�้าและผิดหวัง ส่วนเซียวฟางที่อยู่ทางนี้
กลับติดตามพวกของเหลยฮว่างสองคนไปเรือนรับรองอย่างหน้าชื่นตาบาน
ทว่าเหลยฮว่างกลับไม่ได้ไปยังที่ว่าการ เขาพาเถี่ยเจี้ยนอันกับเซียวฟาง
สองคนออกจากท่าเรือแม่น�้าฮั่น จากนั้นย้อนกลับไปยังเทือกเขาฉินหลิ่ง เพียงแต่
การเดินทางคราวนี้มุ่งตรงไปยังฉางอัน
เมื่อเดินทางได้ราวสามสิบลี้ก็ฟามืด หลายคนนั้นจึงพักผ่อนภายใน
ปา เนื่องจากสภาพร่างกายไม่สู้ดี เหลยฮว่างจึงหลับไปตั้งนานแล้ว เถี่ยเจี้ยนอัน
ตรวจตราอยู่ไกลๆ มีเพียงเซียวฟางผู้เดียวที่มือเท้าถูกมัดอยู่กับต้นไม้ พิง
ไม้ใหญ่เหม่อลอยอยู่
“ท่านประมุข รอให้พวกข้าแอบขโมยกุญแจมาให้ท่านก็จะหลบหนี
ไปได้แล้วขอรับ” เสียงของเจียงเสี่ยวฮวาแว่วมาจากบนต้นไม้
เซียวฟางส่ายหน้า “ไม่ ข้าไม่ไป”
“เพราะเหตุใดหรือขอรับ?” เจียงเสี่ยวฮวาถามด้วยความตกใจ “หรือ
ว่าท่านประมุขอยากถูกลงทัณฑ์บั่นศีรษะหรือขอรับ?”
“ฮ่าๆๆ” เซียวฟางหัวเราะดังลั่น “ไหนเลยจะง่ายดายเยี่ยงนั้น?”
“ท่านประมุข เดิมทีคราวนี้ท่านออกจากเขามาก็เพื่อเสิ่นเฮ่า ทว่าบัดนี้
กลับถูกเหลยฮว่างจับกุมเสียแล้ว หรือจะมีวัตถุประสงค์อื่นขอรับ?” เสียงใน
คราวนี้เป็นของเหอตูอู่
เซียวฟางผงกศีรษะ “มีเจตนาเช่นนั้น”
“ไม่ทราบเจ้าพิษจะบอกให้ผู้น้อยทราบได้หรือไม่?”
16