Page 20 - อ่านฟรี บ่าวมารร้อยเล่ห์ 2 (เล่มจบ)

º‹ÒÇÁÒÃ
º‹ÒÇÁÒÃÃŒÍÂàŋˏÌÍÂàŋˏ 2

ทว่าเขากลับยืนหยัดฝกยุทธ์ สอบติดจอหงวน ทั้งยังกลายเป็นหัวหน้า

มือปราบกวนจงผู้มีชื่อเสียงระบือลือลั่นแห่งเสฉวนและส่านซี พูดได้ว่าเป็น
ต�านานที่อยู่ในต�านานก็ว่าได้

หลายปีนี้มีคนพูดว่าเขาเที่ยงธรรมไม่เห็นแก่หน้าใคร และมีคนพูดว่า

เขาเลือดเย็น เพียงแต่ท้ายที่สุดแล้วจะเป็นเช่นใดตัวของเหลยฮว่างหาได้สนใจไม่

เขารู้ว่าตนเองมีชีวิตอยู่ได้ไม่นาน กระทั่งว่าใกล้วิกฤต บนโลกใบนี้ยังมีสิ่งใดที่

ท�าให้คนร้อนใจยิ่งกว่าความตายได้อีกเล่า? เมื่อน�ามาเทียบกันแล้วทุกสิ่งล้วน
หมองหม่นไร้สีสัน

ยามเช้าตรู่อากาศเย็นลง เขาตื่นขึ้นมาจากอาการไอปิมว่าจะขาดใจ

เถี่ยเจี้ยนอันรีบประคองเขาแล้วพูดว่า “คุณชาย ท่านยังไหวอยู่หรือไม่ขอรับ?”
เหลยฮว่างส่ายหน้าอย่างอ่อนแรง “ไม่เป็นไร”

ต่อมายาขมฝาดชามหนึ่งก็ยกมาตรงหน้าเขา เขารับมาด้วยความจนใจ

ถอนหายใจแล้วเอ่ยว่า “เจี้ยนอัน หากเช้าตรู่ของวันใดเจ้าไม่ยกยามาคารวะ

ยามเช้าได้ ข้าจะยิ่งดีใจกว่านี้นะ”

“คุณชายโปรดอภัยด้วยขอรับ” เฉกเช่นทุกเช้าตรู่หลังจากที่เขาบ่นแล้ว
เถี่ยเจี้ยนอันก็จะตอบตามระเบียบกลับมา

เหลยฮว่างอดหัวเราะไม่ได้ “ช่างเถอะ สถานการณ์ของเจ้าพิษผู้นั้น

เป็นเช่นไร? เมื่อคืนเกิดความเคลื่อนไหวหรือไม่?”
“ล่ามอยู่นอกกระโจมขอรับ คุณชายรอให้พระอาทิตย์ขึ้น หมอกสลาย

ไปแล้วค่อยไปดูเพื่อมิให้กระทบความเย็นเถอะขอรับ”

เหลยฮว่างผงกศีรษะ ถือยาอันขมฝาดชามนั้นแล้วกลืนลงไปอย่างเงียบๆ

18