Page 32 - อ่านฟรี ดวงหทัยจอมบัลลังก์
P. 32
ดวงหทัยจอมบัลลังก์
อย่าว่าแต่ปลีกตัวเลย นางแน่ใจว่านางท�างานมาเกือบจะครบยี่สิบสี่ชั่วโมง
แล้วด้วยซ�้า ร่างกายของนางมาถึงขีดสุดแล้ว ตอนนี้นางคิดแต่จะล้มตัวลงนอนบนเตียง
ไม่ต้องกินข้าวก็ได้ด้วยซ�้า!
“เอาละ กลุ่มตงจื้อไปพักกินอาหารหนึ่งเค่อ ” ทันใดนั้นก็มีคนตะโกนขึ้น
10
ซินเซ่าหมิ่นนั่งยองๆ อยู่ข้างถังพร้อมกับชะงักไปเล็กน้อย กลุ่มตงจื้อ... มิใช่
กลุ่มของนางหรอกหรือ! ก่อนหน้านี้ก็ได้ยินหลัวกงกงตะโกนบอกว่ากลุ่มไหนๆ พักผ่อน
ได้ นางถึงได้ไปถามไหลฝูว่านางอยู่กลุ่มใด
กินอาหาร? แจกข้าวแล้วหรือ จิตใจของนางก�าลังตื่นเต้นพลุ่งพล่าน เงามืด
สายหนึ่งทาบทับลงข้างกาย ท�าให้นางเงยหน้าขึ้นด้วยใบหน้ายิ้มแฉ่ง แต่เมื่อเหลือบเห็น
หมั่นโถวในมือผู้มาเยือน รอยยิ้มของนางก็ค่อยๆ เจื่อนลงทีละนิดๆ
“สองลูก” ไหลฝูเห็นแก่ความเป็นเพื่อนจึงเลือกหมั่นโถวที่ค่อนข้างใหญ่มาให้
นางสองลูก
“...แค่นี้?” นางเอ่ยถามด้วยเสียงอ่อนระโหยอย่างหาใดเปรียบ หลังจากนาง
ล�าบากตรากตร�าท�างานมายี่สิบสี่ชั่วโมง ค่าตอบแทนที่นางได้รับกลับมีแค่หมั่นโถว
สองลูก?
ไหลฝูขยี้ตา สงสัยว่าตนเองตาฝาดไป เมื่อครู่เขารู้สึกว่าโซ่วยางแย้มยิ้มราวกับ
ดอกไม้บานสะพรั่ง แต่เสียดายที่กลับเหี่ยวเฉาโรยราไปในชั่วพริบตา
“รอถึงเช้าพรุ่งนี้พวกเราก็มีกับข้าวร้อนๆ ให้กินแล้ว” ไหลฝูปลอบใจนาง
เท่าที่จะท�าได้ พยายามยัดหมั่นโถวใส่มือนาง
“โกหก เดือนหน้ายังมีวันคล้ายวันพระราชสมภพของฝ่าบาท...” นางบ่นอุบอิบ
มองดูหมั่นโถวขนาดเท่าฝ่ามือด้วยความรวดร้าวใจอย่างสุดแสน ดูสิว่านางปรับตัวได้
รวดเร็วแค่ไหน นางแทบจะกลมกลืนกับชีวิตที่นี่ได้แล้ว ยิ่งไปกว่านั้นยังเริ่มหวาดกลัว
รูปแบบการใช้ชีวิตเช่นนี้แล้วด้วย หากเป็นแบบนี้ต่อไป นางสงสัยว่าหากนางไม่ท�างาน
หนักจนตายก็คงจะหิวตาย! สวรรค์ เหตุใดเทวดาฟ้าดินถึงได้กลั่นแกล้งนางเช่นนี้หนอ
ส่งนางมายังสถานที่ผีสางแห่งนี้ นางยังไม่ทันจับต้นชนปลายได้ก็ถูกลากมาท�างาน
หนักแล้ว
10 เค่อ เป็นหน่วยนับเวลำของจีนในสมัยโบรำณ เท่ำกับ 15 นำที
30
