Page 16 - อ่านฟรี ดวงหทัยจอมบัลลังก์
P. 16

ดวงหทัยจอมบัลลังก์


          ราชพิธีเฉลิมฉลองการสถาปนาราชวงศ์ครบหนึ่งร้อยปีพอดี ราชทูตจากแคว้นต่างๆ
          จึงมาร่วมอ�านวยพร อัครเสนาบดีเซียวจี๋เหยียนพร้อมด้วยขุนนางกลุ่มหนึ่งถวายหนังสือ
          กราบทูลอย่างขันแข็ง ท�าให้เซี่ยโหวฮวนออกว่าราชการช่วงเช้าติดต่อกันหลายวัน
                “ขอฝ่าบาททรงพระเจริญหมื่นปีหมื่นๆ ปี” บรรดาขุนนางที่อยู่เบื้องล่าง

          เปล่งเสียงดังก้อง
                มุมปากเซี่ยโหวฮวนกระตุกนิดๆ จากนั้นค้อมกายลงเล็กน้อย ท่าทางเสแสร้ง
          ยิ่ง
                “ขุนนางทุกท่านลุกขึ้นได้” เซี่ยโหวฮวนมองไปรอบๆ ขุนนางทั้งหลาย เสียงนุ่ม

          ทุ้มต�่า แม้นจะอิดโรยเล็กน้อย แต่การต้องว่าราชการด้วยตนเองต่อจากนี้ดูเหมือนจะ
          มิใช่เรื่องยากล�าบากนัก
                ส�าหรับอาการป่วยของเซี่ยโหวฮวนที่ค่อยๆ ดีขึ้นเรื่อยๆ ขุนนางบุ๋นบู๊แต่ละคน
          กลับมีความคิดแตกต่างกันไป ต่างก็ไม่มีใครแสดงความรู้สึกออกมา

                เซี่ยโหวเจวี๋ยหลุบตาไม่เอ่ยวาจา ท่าทางคล้ายกับตรึกตรองเรื่องใดอยู่ กระทั่ง
          ถึงยามเลิกประชุมขุนนางถึงได้เดินตรงเข้าไป “ฝ่าบาท”
                “เสด็จอามิต้องมากพิธี” เซี่ยโหวฮวนโบกมือเล็กน้อย แสดงท่าทีเคารพนบนอบ
          ต่อเซี่ยโหวเจวี๋ย

                “วันนี้สีพระพักตร์ฝ่าบาทดูไม่ดีนะพ่ะย่ะค่ะ” สายตาของเซี่ยโหวเจวี๋ยหยุดลง
          บนมือของเซี่ยโหวฮวนซึ่งจับอยู่บนข้อมือของขันทีประจ�ากาย
                “เสด็จอาคิดมากไปแล้ว แค่เมื่อวานเราดื่มกับองค์ชายกู่ตุนไปหลายจอกจึง
          นอนดึกไปหน่อย เกือบจะพลาดการประชุมขุนนางช่วงเช้าแล้วเชียว” เซี่ยโหวฮวน

          แย้มยิ้มบางๆ
                “พระวรกายของฝ่าบาทส�าคัญกว่าสิ่งใด ถ้าหากประชวร กระหม่อมสามารถ
          ว่าราชการแทนได้นะพ่ะย่ะค่ะ”
                “จะให้รบกวนเสด็จอาทุกเรื่องได้อย่างไรเล่า เสด็จอาถือครองตราทหาร ก�ากับ

          ดูแลชายแดน ถ้าหากยกงานราชกิจให้เสด็จอาอีก เราจะยิ่งรู้สึกไม่สบายใจ” เซี่ยโหวฮวน
          ไม่รอให้เขาเอ่ยปาก รีบชิงพูดต่อไปว่า “ถึงอย่างไรเราก็เป็นถึงกษัตริย์ของแคว้น
          ควรจะเรียนรู้การบ้านการเมืองไว้บ้าง อีกอย่างราชทูตจากแคว้นต่างๆ ต่างพากันมา
          เยี่ยมเยือน ไหนเลยจะปล่อยให้พวกเขาคิดว่าฮ่องเต้แห่งซีฉินเป็นตัวอมโรคได้เล่า”

          14
   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21