Page 19 - อ่านฟรี ดวงหทัยจอมบัลลังก์
P. 19

ลวี่กวง


            ถูกต้องเที่ยงธรรม ดังนั้นสิบปีมานี้ถึงได้วางยาพิษเขาทีละนิดครั้งแล้วครั้งเล่า เพื่อที่
            จะให้เขาอ่อนแอหมดสิ้นเรี่ยวแรงแล้วล้มตายไปเอง แต่งานราชพิธีเฉลิมฉลองครบรอบ
            หนึ่งร้อยปีสถาปนาราชวงศ์ดูเหมือนจะท�าให้เซี่ยโหวเจวี๋ยไม่อยากเดินตามแผนอย่าง
            ช้าๆ อีกต่อไปแล้ว เพราะเซี่ยโหวเจวี๋ยมิอาจยอมรับการที่ตนเองเป็นแค่ท่านอ๋อง ต้อง

            ศิโรราบเบื้องหน้าฮ่องเต้อย่างเขาต่อหน้าราชทูตจากแคว้นต่างๆ
                   ครั้นเห็นต�าหนักรับรองอาคันตุกะอยู่ด้านหน้า จู้ผิงอันก็ไม่เปิดปากพูดอีก
            เมื่อมาถึงบริเวณนอกสวนตงเซียงซึ่งอยู่ในต�าหนักรับรองอาคันตุกะก็เห็นองครักษ์ของ
            องค์ชายกู่ตุนก�าลังเฝ้าอารักขาอยู่

                   เซี่ยโหวฮวนโบกมือเล็กน้อย จู้ผิงอันรีบหยิบกล่องไม้ทรงยาวอันงดงามเรียบหรู
            ขนาดเท่าฝ่ามือออกมาจากในแขนเสื้อกว้างทันที หลังจากเซี่ยโหวฮวนรับมา เขาก็
            เดินเข้าไปยังต�าหนักปีกข้างในสวนตงเซียงเพียงล�าพัง
                   “ถวายบังคมฮ่องเต้แห่งซีฉิน” ภายในต�าหนักปีกข้าง บุรุษที่ออกมารอรับมี

            ใบหน้าขาวผ่องราวกับหยก อมยิ้มอย่างอบอุ่นปานสายลมแห่งวสันตฤดู
                   “องค์ชายกู่ตุนมิต้องมากพิธี” เซี่ยโหวฮวนเองก็ไม่ยอมน้อยหน้า แย้มยิ้มจน
            ดวงตาเรียวรีคู่สวยโค้งหยี อากัปกิริยาสุภาพงามสง่า ท่าทางเป็นมิตรจริงใจ จากนั้น
            พลันนั่งลงบนตั่งตัวงาม “องค์ชายต้องออกเดินทางกลับกู่ตุนก่อนเที่ยงหรือ”

                   “หากออกเดินทางก่อนเที่ยง ก็จะสามารถค้างแรมที่จุดพักม้าซึ่งอยู่ห่างออกไป
            ร้อยลี้ ก่อนถึงเวลาแขวนโคมไฟได้” องค์ชายแห่งแคว้นกู่ตุนหลันซื่อถิงยื่นชาที่องครักษ์
                4
            ต้มในเรือนหลังเล็กมาให้
                   เซี่ยโหวฮวนรับมาอย่างไม่ต้องหยุดครุ่นคิด แต่กลับไม่คิดจะลิ้มรส

                   หลันซื่อถิงอดจะหัวเราะเบาๆ มิได้ “วางใจเถิด น�้านี้เป็นน�้าแร่ที่ข้าน�ามาด้วย
            ยิ่งกว่านั้นใบชานี้ก็เป็นชาสี่เชวี่ยซึ่งมีเฉพาะในวังหลวงของกู่ตุนเท่านั้น กลิ่นหอมกรุ่น
            รสชาติหวานล�้า”
                   เซี่ยโหวฮวนหัวเราะเล็กน้อย ราวกับไม่น�าพาต่อค�ากระทบเสียดสีของเขา

            ก่อนมอบกล่องไม้ใบเล็กในมือให้แก่เขา “ซื่อถิง ของก�านัลน้อยนิดแต่น�้าใจมากล้น
            เจ้ากลับกู่ตุนคราวนี้เกรงว่าคงยากที่จะมีโอกาสได้พบกันอีก แต่เรากับเจ้าคุยกันถูกคอ



            4  ลี้ (หลี่) มำตรวัดควำมยำวของจีน เทียบได้กับระยะทำงประมำณ 500 เมตร
                                                                        17
   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24