Page 22 - อ่านฟรี ดวงหทัยจอมบัลลังก์
P. 22

ดวงหทัยจอมบัลลังก์


          องค์ชายกู่ตุนมากเป็นพิเศษด้วยเล่า
                “เราก็แค่อยากท�าลายเรื่องดีๆ ของเซี่ยโหวเจวี๋ยพร้อมกับสร้างบุญคุณไป
          ในตัว เผื่อวันหลังจะมีประโยชน์” เซี่ยโหวฮวนอารมณ์ดีอย่างหาได้ยากยิ่งจึงอธิบาย
          ใหัฟังคร่าวๆ

                เซี่ยโหวเจวี๋ยก�าลังรอคอยจังหวะดีๆ ที่จะก�าจัดเขาออกไปอย่างชอบด้วย
          เหตุผล ให้ราษฎรเคารพนับถือ ให้บรรดาขุนนางยกยอเขาเป็นฮ่องเต้
                ราชวงศ์กู่ตุนถึงช่วงผลัดเปลี่ยนบัลลังก์พอดิบพอดี แม้นชื่อแคว้นจะไม่
          เปลี่ยนแปลง แต่ในอดีตเคยเป็นแผ่นดินของสกุลเฝิง ทว่าบัดนี้กลับเป็นใต้หล้าของ

          สกุลหลัน เพราะเพิ่งจะครองแผ่นดินมาได้แค่สามชั่วอายุคน การแก่งแย่งภายในจึง
          เกิดขึ้นไม่หยุดหย่อน หากเซี่ยโหวเจวี๋ยคิดจะลงมือ คงไม่โง่เขลาถึงขนาดเล่นงานราชทูต
          จากแคว้นต้าเหลียงหรือว่าแคว้นอู๋จี๋ให้เกิดเรื่องบาดหมางกับตนเองหรอก
                ดังนั้นหากต้องการก�าจัดเขาไปให้เร็วที่สุด ทั้งยังไม่ท�าให้ชื่อเสียงต้องด่างพร้อย

          นั่นก็คือลากผู้อื่นมารับเคราะห์ด้วยอีกคนหนึ่ง ซ�้ายังได้รับผลประโยชน์ทางการทูต
          อีกด้วย ต่อให้เป็นคนโง่เขลาก็ท�าเช่นนี้ได้
                ครั้นจู้ผิงอันฟังค�าวิเคราะห์ของเขาจบก็อ้าปากค้างน้อยๆ อย่างห้ามไม่อยู่
                “หากต้องการจะขจัดศัตรูทิ้ง ก็ต้องฝึกปรือจิตใจของตนเองให้คิดเหมือนกับ

          ศัตรู ท�าเช่นนี้จึงจะสามารถรบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง” ผิงอันเติบโตมากับเขาตั้งแต่ยัง
          เยาว์วัย เป็นคนสนิทที่เขาสามารถเชื่อใจได้ มิฉะนั้นเขาคงไม่เอ่ยวาจาเหล่านี้ให้ฟัง
          หรอก
                จู้ผิงอันนิ่งอึ้งไปชั่วครู่ ใบหน้าราวตุ๊กตาเป็นพะวงเล็กน้อย การรู้เขารู้เรา

          รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้งเป็นเรื่องดี แต่ปัญหาคือ หากจะก�าจัดผู้ส�าเร็จราชการก็ต้องมี
          จิตใจเหมือนกับผู้ส�าเร็จราชการ พระทัยของฝ่าบาทจะไม่บิดเบี้ยวขึ้นทุกขณะหรอกหรือ
                “ผิงอัน เจ้าไปดูซิว่าอาการของเฉิงซินเป็นเช่นไรบ้าง” เขาโบกมือไล่ให้จู้ผิงอัน
          ออกไป

                เขาต้องคิดไตร่ตรองให้ดีๆ ว่าต่อจากนี้เขาจะต้องท�าเช่นไร







          20
   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27