Page 21 - อ่านฟรี ดวงหทัยจอมบัลลังก์
P. 21

ลวี่กวง


            องค์นี้อย่างไรก็ยังเป็นฮ่องเต้อยู่วันยังค�่า”
                   ที่ผ่านมาผู้ส�าเร็จราชการเซี่ยโหวเจวี๋ยเป็นผู้ควบคุมราชกิจของแคว้นซีฉิน
            เรื่องนี้ใต้หล้าต่างก็ทราบกันทั่ว แต่บัดนี้เมื่อได้พบกับเซี่ยโหวฮวนจึงท�าให้เขารู้ว่าความ
            เป็นจริงอาจจะมิได้เป็นเช่นนี้ตลอดไป

                   ในงานเลี้ยงเมื่อวาน เซี่ยโหวฮวนได้ส่งคนมาแจ้งล่วงหน้าว่าอย่าแตะสุรา
            อาหารในงานเด็ดขาด ถึงแม้เขาจะมิได้ทานอาหารเหล่านั้น แต่ด้วยความสงสัยเขา
            จึงให้องครักษ์ดื่มสุราไปหนึ่งจอกจึงถูกพิษเสียชีวิตไปเมื่อวาน แต่เซี่ยโหวฮวนกลับ
            ดูเหมือนไม่เป็นอันใดเลย

                   เดิมทีเขายังคิดว่าแท้ที่จริงแล้วเป็นละครปาหี่ใส่ร้ายผู้อื่นของเซี่ยโหวฮวน
            หรือว่าเป็นเพราะเซี่ยโหวเจวี๋ยไม่เกรงฟ้ากลัวดิน คิดจะยิงธนูดอกเดียวได้นกสองตัว
            ในงานเลี้ยงนี้? ตอนนี้กระดาษแผ่นนี้ได้เขียนไว้ชัดแจ้งแล้ว เซี่ยโหวเจวี๋ยวางแผน
            ปลุกระดมกองทัพที่ชายแดน ท�าให้เขานึกถึงการวางก�าลังที่ชายแดนซีฉินในตอนที่เขา

            เดินทางมาที่นี่... เกรงว่าเซี่ยโหวเจวี๋ยกับเสด็จพี่คงจะร่วมมือกันอย่างลับๆ หมายจะ
            ฉวยโอกาสนี้ก�าจัดเขาไปพร้อมๆ กัน ทั้งยังท�าให้เซี่ยโหวเจวี๋ยได้ครองบัลลังก์มังกร
            อย่างชอบด้วยเหตุผลอีกด้วย
                   แต่ที่น่าเสียดายคือ ดูเหมือนเซี่ยโหวฮวนซึ่งถูกมองว่าเป็นนกน้อยในกรงทอง

            จะมิได้อ่อนแอไร้ความสามารถอย่างที่เซี่ยโหวเจวี๋ยคิด
                   เซี่ยโหวฮวนสืบทราบเรื่องเหล่านี้ได้โดยที่ตนเองไร้ซึ่งอ�านาจอยู่ในมือ แม้
            กระทั่งเรื่องในวังหลวงของกู่ตุนก็ยังรู้บ้างเล็กน้อย เขาจึงมั่นใจได้ว่าเซี่ยโหวฮวนจะต้อง
            ช่วงชิงอ�านาจกลับคืนมาแน่ๆ

                   ส่วนเขา...ก็ไม่อยากเป็นหมากแลกเปลี่ยนในก�ามือเสด็จพี่เช่นกัน!


                   เมื่อเซี่ยโหวฮวนกลับมาถึงต�าหนักอวี้จวิ้น เขาก็สั่งให้ข้าราชบริพารทั้งหลาย
            ออกไป เหลือแต่เพียงจู้ผิงอันไว้ช่วยเขาถอดมาลาผลัดเปลี่ยนอาภรณ์เท่านั้น

                   “ฝ่าบาท ท�าเช่นนี้จะสร้างสัมพันธ์อันดีกับองค์ชายกู่ตุนได้จริงๆ หรือพ่ะย่ะค่ะ”
            จู้ผิงอันช่วยเขาถอดอาภรณ์พลางเอ่ยถามเสียงแผ่วเบา
                   “ใครอยากจะสร้างสัมพันธ์อันดีกับเขากัน” เซี่ยโหวฮวนแค่นเสียงฮึ
                   “แต่ว่า...” หากมิใช่เพราะอยากผูกสัมพันธ์ แล้วเหตุใดต้องเป็นห่วงเป็นใย

                                                                        19
   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26