Page 24 - อ่านฟรี ดวงหทัยจอมบัลลังก์
P. 24
ดวงหทัยจอมบัลลังก์
สุกรใช่หรือไม่!
กินๆๆ กินของว่างยามดึกแล้วก็นอน นอนแล้วก็กินต่อ ไม่ใช่หมูแล้วจะเป็น
อะไร?
นางอิจฉาจะตายอยู่แล้ว! นางเองก็อยากเป็นสุกรเช่นกัน นางอยากเป็น
เหลือเกิน ทว่าวาสนาของแต่ละคนแตกต่างกัน อยากจะเป็นสุกรมิใช่เรื่องง่ายดาย
ขนาดนั้น แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม จะให้นางพบว่าตนเองกลายเป็นขันทีหลังฟื้นขึ้นมา
จากที่หมดสติไปในตอนปฏิบัติหน้าที่มิได้กระมัง!
ในขณะฟ้าใกล้สาง นางปวดเบาจนมือทั้งสองข้างสั่นเทา อดทนไว้แทบตาย
ไม่ยอมไปปลดทุกข์ เห็นได้ชัดว่านางไม่ยอมเผชิญหน้ากับอนาคตซึ่งชวนให้คนขวัญผวานี้
เพียงไร
ทว่าในตอนที่นางกลั้นจนมิอาจจะกลั้นได้อีกต่อไป ในที่สุดนางก็วิ่งไปยังห้อง
สุขา ยามนี้ถึงได้รู้ว่า...ขันทีที่ไหนกัน ร่างกายนี้เป็นสตรีของแท้แน่นอนต่างหากเล่า!
การได้รับรู้ความจริงนี้ท�าให้ภายในใจนางรู้สึกดีขึ้นนิดหน่อย แต่ฐานะของนาง
ยังคงเป็นขันทีชั้นสองประจ�าห้องเครื่องที่ชื่อโซ่วยางอยู่ดี นางยังคงต้องล้างผักต่อไป...
นางต้องล้างถึงเมื่อไรจึงจะหยุดพักได้หนอ? ต่อให้ไม่ปล่อยให้นางพัก ดีร้ายเช่นไรก็ให้
นางกินข้าวสักค�าก่อนเถิด
“หลัวกงกง สวนซีเซียงของต�าหนักรับรองอาคันตุกะต้องการอาหารร้อนอีก
สามสิบชุด ยังมีพระสนมที่ต�าหนักในก็สั่งให้คนมาเอาขนมหวานเช่นกัน” ขันทีผู้หนึ่ง
เดินเข้ามาจากด้านนอก เอ่ยกับหลัวเซียงซึ่งเป็นขันทีขั้นเจ็ดผู้ดูแลห้องเครื่องด้วย
ใบหน้าขมขื่น
หลัวเซียงได้ยินดังนั้นใบหน้าก็ขมขื่นยิ่งกว่าเขาเสียอีก “ราชทูตเหล่านั้นจะ
เดินทางกลับก่อนเที่ยงนี้แล้วมิใช่หรือ”
“ก็เพราะจะเดินทางกลับนี่แล ถึงได้ต้องการให้เตรียมอาหารร้อนๆ ไว้ให้
พวกเขากินระหว่างทาง”
“พวกเขาเห็นห้องเครื่องของวังพวกเราเป็นหอสุรานอกวังหรือไร”
“...ฝ่าบาททรงอนุญาตแล้ว” วาจาไม่กี่ค�านี้ถูกเอ่ยอย่างแผ่วเบาเป็นที่สุด ทว่า
กลับหนักแน่นราวกับเขาไท่ซาน ท�าให้หลัวเซียงหุบปากลงทันใด จากนั้นก็หันกาย
เดินเข้าไปในห้องเครื่อง
22
