Page 11 - อ่านฟรี ดวงหทัยจอมบัลลังก์
P. 11

ลวี่กวง


            ครั้นแน่ใจว่าบนร่างไร้บาดแผลรุนแรงจึงคิดจะออกไปเดินดูบริเวณโดยรอบเพื่อตรวจสอบ
            สถานการณ์ในตอนนี้ให้แน่ใจ แต่พอลุกขึ้นยืนก็เหมือนกับเหยียบอะไรบางอย่างเข้า
            ท�าให้ร่างทั้งร่างของนางเซถลาไปข้างหน้า เคราะห์ดีที่มือไม้ของนางปราดเปรียวว่องไว
            จึงมิได้ล้มคะม�าหน้าทิ่มพื้นดิน

                   ในขณะที่ก�าลังฉงนว่าตนเองสะดุดสิ่งใดเข้า นางถึงได้สังเกตเห็นสิ่งที่สวมใส่
            อยู่บนร่างตนเอง...เครื่องแบบของนางไม่ได้ยาวขนาดนี้กระมัง...นางจับเนื้อผ้าซึ่งอยู่
            ตรงปลายเท้าขึ้นมาอย่างงงงวย ที่น่าแปลกใจยิ่งกว่าก็คือพอนางขยับตัว นางถึงได้พบ
            ว่าบนร่างกายเหมือนจะไม่มีบาดแผลใดๆ เลยแม้แต่น้อย แต่ทั้งที่นางอยู่ในสถานที่

            เกิดเหตุระเบิดแท้ๆ แรงปะทะรุนแรงขนาดนั้นจะไม่มีบาดแผลเลยได้อย่างไร...
                   ระหว่างที่ก�าลังครุ่นคิดอยู่นั้น กลิ่นหอมหวนอ่อนๆ ของอาหารก็ลอยล่องมา
            ตามลม หางตานางเหลือบเห็นแสงโคมไฟริบหรี่ก�าลังกะพริบไหวอยู่ในป่าซึ่งอยู่ทาง
            ขวามือ ท�าให้นางละทิ้งปัญหาตรงหน้าแล้วสาวเท้าเข้าไปหาแสงไฟที่ก�าลังฉายส่องอยู่

            แทน
                   นางวิ่งไปพลางคิดไปพลางว่าตนเองตัวเบาขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ ถึงแม้ร่างกาย
            นางจะคล่องแคล่วปราดเปรียวมาตั้งแต่ไหนแต่ไร ทว่านางไม่เคยรู้สึกว่าตนเองวิ่งได้
            รวดเร็วราวกับโบยบินมานานแล้ว

                   “คุณคะ! คุณที่อยู่ข้างหน้าคะ!” ชายหนุ่มที่ถือตะเกียงตรงหน้าเดินเร็วยิ่ง นาง
            จึงตะเบ็งเสียงเรียกเสียเลย
                   ครั้นเปล่งเสียงตะโกนออกไป นางก็ผงะอึ้งไปในทันที นี่มันเสียงบ้าอันใดกัน...
            ล�าคอของนางถูกระเบิดแผดเผาจนแหลกเละไปแล้วอย่างนั้นหรือ ถึงได้แหบแห้งจน

            เป็นเช่นนี้
                   ชายหนุ่มชะงักอึ้งไปนิดๆ จากนั้นหันกลับมาเล็กน้อย ครั้นเห็นขันทีผู้น้อยที่
            วิ่งปราดมาอยู่ตรงหน้าก็หรี่ดวงตาเรียวรีอันหล่อเหลาคู่นั้นน้อยๆ
                   “ขอโทษที ขอถามว่า...” นางยังมิทันได้หอบหายใจด้วยซ�้า พอเปิดปากก็เอ่ย

            ถามทันที วาจาแล่นมาถึงคอหอยจวนจะพ่นออกจากปลายลิ้นอยู่รอมร่อ แต่ว่านาง
            กลับถูกภาพตรงหน้าท�าเอาแตกตื่นตกใจจนพูดอะไรไม่ออก
                   เบื้องหน้าคือบุรุษหล่อเหลาน่ามองผู้หนึ่ง สิ่งที่ท�าให้คนมิอาจเบนสายตาหนี
            ได้คือนัยน์ตาดุจดวงดาราคู่นั้น ทว่านี่หาใช่ประเด็นส�าคัญไม่ จุดส�าคัญคือ... “ขอถาม

                                                                         9
   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16