Page 9 - อ่านฟรี ดวงหทัยจอมบัลลังก์
P. 9
ลวี่กวง
มองมดปลวกก็ไม่ปาน
แววตาเช่นนี้ชวนให้คนสั่นสะท้านยิ่งนัก เฉกเช่นเดียวกับตอนที่เขาเข้าใจผิด
ว่านางเป็นสายลับ แววตาเหี้ยมเกรียมเสียจนท�าให้ใจนางหวาดผวา
จริงสิ นางนึกออกแล้ว เขาต้องการจะสังหารนางจริงๆ ยามอยู่ที่ต�าหนัก
หวารั่วเขาคิดจะวางยาพิษนางให้ตาย... การที่เขาพานางกลับมายังหออุ่นตะวันออก
ก็คงเพียงเพราะอยากจะให้นางตายช้าอีกนิดเท่านั้น
หยาดน�้าตาท�าให้ดวงตาของนางพร่ามัว แต่นางกลับดื้อดึงที่จะจ้องมองเขา
ตาไม่กะพริบ ราวกับต้องการจะมองหาใจจริงจากบนใบหน้าของเขา ทว่าหัวใจของเขา
ราวกับถูกตีขึ้นมาจากเหล็กแข็งแกร่ง มองดูความเป็นความตายของนางด้วยสายตา
เยียบเย็น
ดินค่อยๆ กลบฝังนางอย่างช้าๆ ตั้งแต่หน้าอกมาจนถึงล�าคอ นางมิได้ดิ้นรน
และมิอาจดิ้นรนได้เช่นกัน ท�าได้เพียงจ้องมองเขากลับพร้อมกับหยาดน�้าตา อยาก
ถามเขาสักค�าว่าเพราะเหตุใดกัน ทว่าความเจ็บปวดกลับอุดล�าคอของนางเอาไว้ ท�าให้
นางไม่อาจเปล่งวาจาได้
จนกระทั่งดินกลบมาถึงจมูกของนาง ในที่สุดนางก็เห็นเขายกมือสั่งให้
องครักษ์หลวงหยุด
ท้ายที่สุดแล้วเขาก็ยังมิอาจหักใจได้ใช่หรือไม่
นางวางใจลงเล็กน้อย แต่กลับเห็นเขาใช้เท้ากวาดดินที่อยู่ข้างหลุมลงมา
จากนั้นใช้น�้าเสียงนุ่มทุ้มอย่างที่เคยเอ่ยว่า “จ�าไว้ว่าต้องปิดแผ่นศิลาเขียวให้สนิท
อย่าให้เหลือช่องว่างแม้แต่นิดเดียว”
นางเบิกตากว้างอย่างมิอาจเชื่อ ดินทรายถูกเทลงใส่ใบหน้า แค่เพียงชั่วอึดใจ
ดินก็กลบจนมิดศีรษะของนาง ยิ่งไปกว่านั้นนางยังรู้สึกได้ว่าเมื่อแผ่นศิลาเขียวถูกปิดลง
แสงสว่างทั้งหมดก็ถูกตัดขาดออกไปด้วย น�้าตาของนางไหลรินอย่างไร้สุ้มเสียงแล้ว
ซึมเข้าไปในดินในทันใด
นางหายใจไม่ออก หน้าอกปวดร้าวจนแทบจะระเบิดออกมา ทว่าต่อให้
เจ็บปวดแค่ไหนก็ยังเทียบไม่ได้กับความโหดเหี้ยมที่เขาปฏิบัติต่อนาง
เพราะเหตุใด...สุดท้ายเขาก็ยังคงไม่เชื่อนาง?
เพราะเหตุใด...
7