Page 12 - อ่านฟรี ดวงหทัยจอมบัลลังก์
P. 12
ดวงหทัยจอมบัลลังก์
หน่อยว่าที่นี่คือที่ไหน” ค�าถามนี้แลดูโง่เง่าเล็กน้อย แต่เป็นเพราะเครื่องแต่งกายของ
บุรุษตรงหน้าผู้นี้ที่ท�าให้นางทึ่มทื่ออย่างห้ามไม่อยู่!
“นอกต�าหนักอวี้เฉวียน” สุ้มเสียงของชายหนุ่มต�่าทุ้มราวกับสุราเลิศรส
ซินเซ่าหมิ่นเหงื่อกาฬแตกพลั่กกับค�าตอบที่ทั้งไม่อยู่ในความคาดฝันแต่ก็อยู่
ในความคาดหมายนี้ จึงฝืนยิ้มพร้อมกับถามต่อ “ต�าหนักอวี้เฉวียนอยู่ที่ไหน”
เสียงของนางสั่นเทาเล็กน้อย รวมถึงหัวใจของนางและขาของนางด้วยเช่นกัน
เพราะว่าในตอนนี้ความเป็นไปได้อย่างหนึ่งผุดขึ้นมาในสมองของนาง... ถึงแม้ที่ผ่านมา
นางจะเชื่อว่าเรื่องพรรค์นั้นไม่สมเหตุสมผลยิ่ง โดยทั่วไปมักเป็นโครงเรื่องที่นิยาย
เอามาใช้หลอกคนอ่าน แต่ว่า... บ้าจริง! บุรุษตรงหน้าผู้นี้สวมชุดอย่างกับขันทีในละคร
1
โทรทัศน์ สวมหมวกหางเตียว ซ�้าในมือยังถือโคมไฟโบราณลวดลายประณีตทรง
แปดเหลี่ยมที่เห็นได้แต่ในพิพิธภัณฑ์อีกด้วย มืออีกข้างถือกล่องสีด�าอันวิจิตรบรรจง
ใบหนึ่งเอาไว้ รวมถึงเฉลียงทางเดินตรงหน้าซึ่งไกลสุดลูกหูลูกตา ก�าแพงสูงสีเทาขาว
ทางขวามือ... นางจ�าไม่เห็นได้ว่าสวนสาธารณะแถวนี้มีสิ่งปลูกสร้างเช่นนี้ด้วย และ
คงจะไม่มีใครแต่งคอสเพลย์กลางดึกกลางดื่นหรอกใช่ไหม?!
ดังนั้นตอนนี้จึงมีความเป็นไปได้เพียงสองอย่าง
อย่างแรก นางเจอผีกลางดึกเข้าให้แล้ว
อีกอย่าง...
“นอกจากในเขตพระราชฐานแล้ว ที่ไหนยังจะมีต�าหนักอวี้เฉวียนอีกเล่า”
ชายหนุ่มเอ่ยเสียงเยียบเย็นดุจคมมีด
“เขตพระราชฐาน?” นางท่าทางราวกับนกแก้วหัดพูดภาษาคน เขาพูดหนึ่งค�า
นางก็พูดตามหนึ่งค�า ยิ่งพูดหัวใจก็ยิ่งสั่นสะท้านอย่างรุนแรง
ชายหนุ่มหรี่ดวงตาน่ามองนั้นลงน้อยๆ “เจ้าเป็นขันทีรับใช้ที่ใด”
“ขันที?!” เสียงของนางร้องแหลมสูงขึ้นโดยพลัน ทว่าเสียงกลับยิ่งแหบแห้ง
แทน ใครเป็นขันทีกัน? หรือว่า... สายตาของนางมองลงไปเบื้องล่างอย่างเชื่องช้า ครั้น
แล้วก็เห็นว่าเนื้อผ้าที่นางจับเอาไว้ในมือเมื่อครู่นี้เป็นเสื้อคลุมตัวยาวสีคราม...
1 เตียว เป็นค�ำเรียกสัตว์ตระกูลมิงค์ เออร์มิน เซเบิล และมำร์เทิน ขนหนำนุ่มมีค่ำมำก มักใช้ท�ำเครื่องนุ่งห่ม
กันหนำว
10
