Page 26 - อ่านฟรี ม่านมายาชายาผู้ถูกลืม
P. 26
24 ม่านมายาชายาผู้ถูกลืม
รถม้ายังคงห้อตะบึง พวกเขาไม่รู้ว่าตนเองถูกพามาที่ใด ทว่าหัวใจ
ทั้งดวงโหวงเหวงว่างเปล่า ความทรงจ�าที่ขาดช่วงเป็นตอนๆ วาบผ่านในหัวสมอง
ฉากแล้วฉากเล่า
นางตัวสั่นเทิ้มไปทั้งร่าง ฟันกระทบกันกึกๆ ใบหน้าดวงน้อยตกใจกลัว
จนขาวซีดราวกับกระดาษ ในดวงตาด�าขลับปรากฏความหนาวยะเยียบอย่างไร้
จุดสิ้นสุด หัวใจของนางคล้ายกับถูกเข็มทิ่มแทงก็ไม่ปาน
เวลาราวกับผ่านไปชั่วชีวิต เสียงต่อสู้ฆ่าฟันขององครักษ์ซึ่งอยู่ด้านนอก
ค่อยๆ เงียบลง ข้างหูหลงเหลือเพียงเสียงรถม้าวิ่งห้อเหยียบบนถนนทางหลวง
เสียงล้อวิ่งหมุนอย่างรวดเร็วเท่านั้น
ศัตรูตายหมดแล้วใช่หรือไม่ หรือว่า... บรรดาองครักษ์ที่คุ้มกันพวกเขา
ถูกสังหารจนหมดสิ้นแล้ว?
ถ้าหากใช่ละก็ อีกประเดี๋ยวนางกับบิดาก็คงจะถูกลากตัวลงจากรถม้า
แล้วอีกฝ่ายก็จะรู้ว่าตนเองติดกับ หลังจากนั้นก็จะ... ย้อนกลับไปจัดการกับ
ท่านอ๋องและท่านรอง?
ท�าอย่างไรดี พวกเขาไม่มีหนทางยื้อเวลาให้นานกว่านี้ได้อีกแล้ว พวก
ท่านอ๋องน�าหน้าไปแล้วหรือยังหนอ พวกท่านอ๋องรอดพ้นภัยอันตรายนานา
เดินทางเข้าสู่เมืองหลวงแล้วหรือยัง
ค�าถามวนเวียนอยู่ในหัวใจ หัวสมองของหลี่เซวียนสับสนอลหม่านไปหมด
ทันใดนั้นเสียงอาชาแผดร้องอันดังสนั่นหวั่นไหวก็พลันดังขึ้น ชั่วพริบตา
ต่อมารถม้าทวีความเร็วมากยิ่งขึ้น ล้อรถบดทับพื้นถนนอันขรุขระ ตัวรถโคลงเคลง
อย่างรุนแรง สั่นสะเทือนจนแทบจะท�าให้กระดูกทั่วทั้งร่างของพวกเขาแยกออก
จากกัน
ผ่านไปไม่นานรถม้าก็ถูกสะบัดลอยสูงขึ้นคล้ายกับกระแทกอะไรบางอย่าง
เข้า ร่างของทั้งสองกระดอนลอยขึ้น หลี่ถิงซิงปกป้องหลี่เซวียนไว้ในอ้อมกอด
อย่างแน่นหนา เสียงกระแทกหนักหน่วงดังปึง แผ่นหลังของหลี่ถิงซิงกระแทกกับ
หลังคาจนหลุดออกมา
พวกเขาได้ยินเสียงลมค�ารามที่ข้างหู ความเย็นยะเยือกแทรกซึมเข้าสู่
