Page 15 - อ่านฟรี ห้วงเวลารักของสองเรา
P. 15
MODORU ASAOKA
เหรอครับ...?”
“เปล่าหรอก มีแค่ฉันคนเดียวละมั้ง”
“ชะ ชั่วโมงเรียนแบบนี้จะท�าให้ผลการเรียนดีขึ้นจริงๆ เหรอครับ?”
“นั่นมันก็ขึ้นอยู่กับเธอ ถ้าอยากจะเข้ามหา’ลัยก็ต้องพยายามด้วยตัวเอง ต่อให้
สอบตกคนที่เข้าสอบก็คือตัวเธอเอง ไม่ใช่ความผิดของฉันหรือว่าโรงเรียนกวดวิชา มัน
เป็นความรับผิดชอบของตัวเองทุกอย่างครับ”
มันเป็นทฤษฎีที่ถูกต้องจนน่าตกใจ แต่ผมไม่มีทางยอมรับได้ อาจารย์ปรือตาลง
ครึ่งหนึ่ง ทอดสายตามองพื้นและท�าท่าจะหลับไปทั้งอย่างนั้นเลยอยู่ตรงด้านหน้าผม ผม
มองกลับไปที่อาจารย์อย่างพูดไม่ออก
“...จะไม่แนะน�าตัวด้วยเหรอครับ?”
“ก็เรียกว่า ‘อาจารย์’ อยู่นี่นา”
“มันก็ใช่ครับ...”
“ฉันไม่จ�าชื่อนักเรียนน่ะ”
“อะ ละ แล้วตอนเรียกจะท�าอย่างไรล่ะครับ!?”
“ก็เรียกด้วยสีเสื้อบ้าง เอกลักษณ์ของทรงผมบ้างน่ะ”
สุดโต่งชะมัด... แต่ไม่ได้ ในฐานะที่เป็นครูแล้วคนแบบนี้ใช้ไม่ได้เลย
“อาจารย์ มะ ไม่เอาจริงเอาจังเลยนะครับ!”
“ถูกว่าบ่อยๆ เหมือนกัน ท�าไมก็ไม่รู้เนอะ”
“มะ ไม่เหมาะกับการเป็นครูมากเกินไปแล้วครับ!”
“ฉันหัวดีนะ”
“โห พูดออกมาเองด้วย”
อาจารย์หลุดหัวเราะออกมาแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างอารมณ์ดีก่อนเสยผม
ด้านหน้าขึ้นไป คนเขาอุตส่าห์เค้นความกล้าออกมาโน้มน้าวอย่างสุดความสามารถ แต่
กลับถูกตีกลับเสียกระเจิงอย่างง่ายดาย ความสับสน มึนงง และอึ้งจนพูดไม่ออกขยี้หัวใจ
ให้แหลกสลายไม่มีชิ้นดี
“แบบนี้ไม่ได้นะครับ อาจารย์ไม่เป็นตัวอย่างที่ดีในฐานะผู้ให้การศึกษาเลยสักนิด!”
“นั่นมันเป็นงานของอาจารย์ที่โรงเรียนต่างหาก ครูโรงเรียนกวดวิชาน่ะแค่ให้
11
