Page 43 - อ่านฟรี สัมผัสใจ -สยายปีก- (เล่มเดียวจบ)
P. 43
AOI MIYAO
ิ
ในใจของมโคโตะ
ุ
“...ขอบใจนะ ฮาชโมโตะคง”
ิ
“ไมตองขอบใจหรอก เรองแคนเอง...อะ แยแลว”
้
ี
ื
่
ิ
ื
ุ
ุ
ี
ั
ู
้
ึ
ฮาชโมโตะเหลอบมองนาฬกาและลกขนพรวด บอกวาตองรบไปประชมกบลกคา
ตอ
ิ
ี
่
็
ี
ั
ุ
้
ั
้
ทงทงานยงแตกยงเจียดเวลามาหา มโคโตะกลาวขอบคุณอกครัง ฮาชิโมโตะยหว ั
ี
ิ
่
ิ
ุ
ิ
ของมโคโตะจนยงเหยงกอนวงจากไป
“...ขอบใจมากจรงๆ”
ิ
็
ู
แมฝนรายคงไมหายไปงายๆ แตกรสกใจชนขนเลกนอย
ึ
ื
ึ
้
็
้
้
ั
ี
มโคโตะเกบของและออกจากหองเรยน พอลงมาลอบบชนหนง สมารตโฟนทเกบ
็
็
ี
ึ
่
่
ี
ิ
็
ั
ไวในกระเปากสน
่
็
ิ
ิ
เขาหยบขนมาด เปนขอความจากเซนรตามคาด
ู
ึ
้
ู
ั
้
ี
ี
ั
ี
ิ
่
ิ
วนนเซนริเดนทางไปเจรจาธุรกจทจงหวัดใกลเคยงตามคํารองขอของลูกคาทรจก
ั
่
ี
ิ
กนมานาน ตอนแรกเซนริลงเลวาจะไปดีหรอไม แตมโคโตะนีแหละทีเปนคนโนมนาวใหไป
ื
ั
่
ั
่
เอง
ี
้
ี
นบตังแตตนไมสบาย เซนริกไมอยากปลอยใหอยตามลําพง เดมทอกฝายก็เปน
ั
ู
็
ั
ิ
แบบนนอยแลว แตชวงนเหมอนจะหนกยงขน
้
ู
ี
ั
้
ื
้
ั
ึ
่
ิ
ู
ํ
็
ิ
ั
ั
ั
ทวาแมเปนครกกน กจะตวตดกนตลอดเวลาจนรบกวนการทางานไมได มโคโตะ
ั
ิ
ํ
ิ
ื
ั
ึ
จงยนกรานวาตวเองไมเปนไร และขอใหเซนรไปทางาน แต...
ั
ิ
็
“...โธ เซนรซงละก...”
ิ
ี
็
ขอความทปรากฏตอเนองบนหนาจอเตมไปดวยความกงวลวามโคโตะปลอดภย
ั
ั
่
่
ื
ึ
ั
ื
ื
ี
้
ดหรอเปลา ถงจะซาบซงใจอยหรอก แตเยอะขนาดน บอกตามตรงวาเหวออยเหมอนกน
ู
้
ู
ี
ึ
ิ
ั
ผมเลิกเรียนแลวครับ กาลงจะกลับบาน มโคโตะตอบขอความกลับ ผานไปไมถง ึ
ํ
41
