Page 41 - อ่านฟรี สัมผัสใจ -สยายปีก- (เล่มเดียวจบ)
P. 41

AOI MIYAO

                                  ้
                                  ึ
                         
                  “หม ...แลวเกดอะไรขน?”
                    ื
                            ิ
                  “...เอ?”
                      
                                                           ิ
                   ิ
                               ิ
                  มโคโตะงนงง ฮาชโมโตะนงบนเกาอวางขางๆ จองมองมโคโตะพลางเสยผมมา
                                            ้
                                     ั
                                     ่
                                            ี
                        ุ
                   ึ
            
           ดวยทาทอดอด
                
                  ี
                     ั
                    ี
                    ่
                                                                       
                              
                                                             
                                                               
                     
                                                 
                  “ทผานมานายไมเคยเปนแบบนีเลย นงเหมอในคาบ แทบไมไดฟงอาจารยสอน”
                                             ั
                                             ่
                                   
                                         ้
                                                                 
                         ็
                           
                  “...หะ เหนดวยเหรอ!?”
                         
                                                        ี
                     
                  “แคตอนทายคาบเทานนแหละ เอา สารภาพมาซะดๆ”
                                 
                                   ้
                                           
                                   ั
                                             ่
                   ี
                                             ี
                                                     ่
                         ู
                                                            ี
                               ี
                               ้
                                                                    ิ
                  อกฝายพดขนาดน เปนไปไมไดเลยทจะกลบเกลือนวาไมมอะไร ฮาชโมโตะเปน
                                                   
                               ิ
                                        ิ
                             
                                                       ํ
               ั
                                                         ั
                                                           
                                                               ั
           คนหวไวขนาดมองออกวามโคโตะคือ ‘จตรกรภูตสวรรค’ ทกาลงเปนไวรลในโลกออนไลน 
                                                      ่
                                                      ี
                                             ่
                              
                   ิ
                                         ิ
                                 ั
                                    ิ
                                                                      
                                                                        ั
                                                                ุ
                  มโคโตะครนคดกอนตดสนใจอธบายเรองทเหนภาพวาดของซากราบะ แตยงเกบ
                                                                          ็
                                             ื
                         ุ
                            ิ
                         
                                                  ็
                                                ี
                                                ่
                                                 
             ื
           เรองความสามารถพิเศษของตวเองเปนความลบ แมฮาชโมโตะเปนคนพดจาหวนๆ ทวา 
                                                     ิ
                                       
             ่
                                                                    
                                                           
                                             ั
                                                                ู
                                 ั
           เนอแทมนสยออนโยน เพราะฉะนนเขาตองพดปลอบใจตนแน  
                   ิ
                      
                    ั
                                            ู
                                    ้
                
                  ี
                                         
             ้
                                    ั
             ื
                    
                               ิ
                            
                  แตผดคาดอยางสนเชง ิ
                               ้
                     ิ
                          ุ
                                ิ
                        ี
                  “...นายนสดยอดจรงๆ”
                        ่
                                                                  ็
                    ั
                                                                    ี
                                        ิ
                                                                    ่
                                                         ั
                                                                          ี
                  หลงจากฟงจบดวงตาของฮาชโมโตะทอประกายวาววบ ราวกบเดกทไดเจอฮโร
                                                               ั
           คนโปรด
                    
                        
                  “เอ? เอ? ...สดยอด เรองอะไร...”
                                   ่
                            ุ
                                   ื
                       ี
                                   ื
                                                                          ิ
                                                       ี
                  “นายมพรสวรรคไมเหมอนใคร เกดมาเพอเปนครเอเตอรโดยแท ...ฉนเคยคด
                                           ิ
                                                                     ั
                                                ื
                                                ่
                                                                 ื
                                                               ั
                                     ี
                                                               ่
                                                            ่
                                                            ึ
                       ั
                                                      ี
                                                    ั
                                                ั
                                                        ิ
                                     ้
           วานายคงไมไดรบอะไรไปมากกวานแลว แตนายยงไดรบอกสงหนง นนคอโอกาสขยาย
                                                        ่
           มมมองใหกวางไกลขนในฐานะครเอเตอร” 
            ุ
                          ้
                                    ี
                     
                          ึ
                   
                  “โอ...กาส...?”
                                                   ้
                                        ิ
                  นฮาชิโมโตะไดฟงหรือเปลา มโคโตะในตอนนีอยาวาแตจะขยายมุมมองเลย แค
                   ่
                   ี
                           
           วาดภาพยงทาไมไดดวยซา ้ ํ
                     ํ
                   ั
                         
                        
                                          39
   36   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46