Page 45 - อ่านฟรี สัมผัสใจ -สยายปีก- (เล่มเดียวจบ)
P. 45
AOI MIYAO
ั
ั
่
ิ
้
้
ึ
ิ
ิ
ี
เปนมตร ใบหนาลกลบเปยมดวยเสนหเยายวนแบบนี ไมผดแนนอน เขาคือเคย ทงทคด
วาคงไมมโอกาสไดเจอกนอก แตกลบไดมาพบกนในทแบบน ี ้
ี
่
ั
ั
ั
ี
ี
ิ
็
ื
็
ึ
็
ุ
ั
ั
ิ
มโคโตะตกตะลง เคยกสงเกตเหนมโคโตะเชนกน เดกหนมโบกมอบายบายชาย
่
ิ
่
ทมาดวยกนและวงตรงมาทางน ี ้
ั
ี
ั
ั
่
ื
“นายคอคนทเจอกนท ‘เอลวซส’ ใชไหม ...ชวยมากบฉนหนอยส” ิ
ิ
่
ี
ั
ิ
ี
“เอ เอ?”
ทนททขามทางแยกมาถึงฝงน เคยความอของมิโคโตะแลวเรมกาวฉบๆ ระหวาง
้
ี
ี
ิ
ี
ั
ั
่
ื
่
ู
ั
้
สบสนอยนนมโคโตะเกอบจะโดนลากเขาไปในรานกาแฟใกลๆ เสยแลว เขารบดงสตและ
ี
ื
ิ
ิ
ี
ึ
ั
ื
ั
ั
ิ
โบกมอปฏเสธพลวน
ั
ุ
“...มะ ไมได ผมไปกบคณไมได”
้
ั
้
ั
“หม เจาของแกลเลอรีหนาหลอคนนันสงหามยุงเกยวกบคนอยางฉนงนเหรอ?”
ั
ี
่
ื
่
ั
ํ
ั
ุ
ี
่
ื
ื
“...เปลา คอ...คนทมากบคณนาจะกาลงรออยหรอเปลา”
ั
ู
้
ิ
ี
ิ
มโคโตะสะดุงเล็กนอย แตพยายามกลบเกลือนโดยชีนวไปยังอกฟากของทางแยก
้
่
่
ผชายทมากบเคยกาลงมองมาทางนดวยสหนาอาลยอาวรณ แตไมไดขามทางมาลายมา
ู
ี
ี
ี
ั
ั
ั
้
ํ
ั
ี
ี
ี
แมไฟสญญาณเปลยนเปนสเขยวแลว
่
ั
ิ
“ปลอยเขาไปเถอะ ฉนไดเงนมาแลว”
ิ
“เงน... เหรอครบ?”
ั
ั
ุ
ั
้
อายของทงสองคนแตกตางเกนกวาจะเปนเพอนกน ตอนแรกมโคโตะนกวาเปน
ื
ิ
ึ
่
ิ
พอหรออะไรเสยอก นตนเขาใจผดไปหรอกเหรอ
ื
ี
ี
ี
ิ
่
ั
็
ั
็
พอเหนมโคโตะทาหนางนงง เคยกหวเราะขบขน
ุ
ิ
ํ
“เขาเปนลกคาฉนเอง”
ู
ั
“...ลกคา...?”
ู
ิ
ู
ิ
“ฉนขายบรการนะ ขายรางกายใหผชายแลกเงน เขาใจใชไหม?”
ั
43
